10 minder bekende moordpartijen

Maar al te vaak heeft het kwaad van de mens zijn gezicht aan de wereld getoond in de vorm van massamoorden en slachpartijen. Deze lijst bevat tien van de minder bekende slachtingen. Het feit dat er 10 minder bekende bloedbaden kunnen worden gevonden, is een trieste aanklacht tegen wat onze machtige leiders kunnen doen als ze niet worden gecontroleerd.

10. Bloedbad op Sint Bartholomeusdag

Het bloedbad op Sint Bartholomeusdag (Massacre de la Saint-Barthélemy in het Frans) was een golf van katholiek geweld tegen de Hugenoten (Franse calvinistische protestanten), tijdens de Franse godsdienstoorlogen. Traditioneel wordt aangenomen dat het was begonnen door Catherine de Medici, de moeder van koning Karel IX.  Het bloedbad vond zes dagen na het huwelijk van de zus van de koning met de protestantse Hendrik van Navarra plaats.

Dit was een gelegenheid waarvoor veel van de rijkste en meest vooraanstaande Hugenoten zich hadden verzameld in het grotendeels katholieke Parijs. De gebeurtenissen begonnen twee dagen na de poging tot moord op admiraal Gaspard de Coligny, een hugenootse militaire leider. Vanaf 24 augustus 1572 (het feest van Bartholomeus de Apostel) met de moord op Coligny, verspreidden de bloedbaden zich over Parijs en later naar andere steden en het platteland, die enkele maanden duurden. Het exacte aantal doden is niet bekend, maar er wordt geschat dat meer dan 2000 hugenoten werden gedood in Parijs en meer dan 3000 in de Franse provincies.

9. Bloedbad van 1066 in Granada

Dit gedicht van Abu Ishaq, geschreven in Al-Andalus, Granada in 1066, werd beschouwd als grotendeels instrumenteel in het aanwakkeren van dit bloedbad. Het bevat de volgende regels:

Beschouw het niet als een geloofsbreuk om ze te doden, een geloofsbreuk zou zijn om ze door te laten gaan.
Ze hebben ons verbond met hen geschonden, dus hoe kun je schuldig worden gehouden aan de overtreders?
Hoe kunnen ze een pact sluiten als wij obscuur zijn en zij prominent aanwezig zijn?
Nu zijn we nederig, naast hen, alsof wij ongelijk hadden en zij gelijk hadden!

Op 30 december 1066 (9 Tevet 4827) bestormde een moslim menigte het koninklijk paleis in Granada, dat zich op dat moment in al-Andalus bevond, vermoordde de joodse vizier Joseph ibn Naghrela en vermoordde het grootste deel van de joodse bevolking van de stad. Op één dag stierven meer dan 1.500 Joodse gezinnen, in totaal 4.000 personen.

8. Het Batak bloedbad

Batak-bloedbad verwijst naar het bloedbad van Bulgaren in Batak door Ottomaanse troepen in 1876, aan het begin van de aprilopstand. Het aantal slachtoffers varieert volgens verschillende bronnen van 3.000 tot 5.000. Op 30 april 1876 omsingelden 8.000 Turkse soldaten, voornamelijk Bashi-bazouk, onder leiding van Ahmet Aga Barun de stad. Na een eerste slag besloten de mannen van Batak om te onderhandelen met Ahmet Aga. Hij beloofde hun de terugtrekking van zijn troepen, op voorwaarde van hun ontwapening. Nadat de rebellen hun wapens hadden neergelegd, vielen de Bashi-bazouk de weerloze bevolking aan. De meeste slachtoffers werden onthoofd.

7. Slachting van Thessaloniki

Het bloedbad van Thessaloniki was een vergeldingsactie van de Romeinse keizer Theodosius I in 390 tegen de inwoners van de Griekse stad Thessaloniki, die in opstand waren gekomen. De aanleiding voor de opstand was het bevel om een ​​populaire wagenmenner te arresteren omdat hij probeerde seks te hebben met een dienaar van de keizer (Butherich). De wagenmenner werd opgesloten in de gevangenis, maar de inwoners van Thessaloniki eisten zijn vrijlating.

Butherich werd vermoord in de daaropvolgende onrust, en dus kwam de keizer tussenbeide en beval executies. Het bevel kwam echter te laat en in de hippodroom in Thessaloniki vermoordden boze gotische troepen 7.000 mensen – het aantal is waarschijnlijk overdreven, maar geeft een idee van de omvang van het bloedbad. Dit incident wekte de woede van de bisschop van Milaan, Ambrosius, en de kerk drong er bij de keizer op aan zich te bekeren.

6. Bloedbad in Srebrenica

Het bloedbad in Srebrenica, ook wel bekend als de Srebrenica-genocide, was de moord op in juli 1995 van naar schatting 8.000 Bosnische mannen, waaronder ten minste 500 kinderen in de regio Srebrenica in Bosnië en Herzegovina door eenheden van het leger van de Republika Srpska (VRS) onder bevel van generaal Ratko Mladic tijdens de Bosnische oorlog. Naast de VRS nam een ​​paramilitaire eenheid uit Servië, bekend als de Scorpions, deel aan het bloedbad. Tot nu toe zijn meer dan 5.600 slachtoffers van genocide geïdentificeerd door middel van DNA-analyse. Voorafgaand aan de genocide hadden de Verenigde Naties Srebrenica uitgeroepen tot door de VN beschermde “safe area”, maar dat verhinderde het bloedbad niet, hoewel er op dat moment 400 gewapende Nederlandse vredeshandhavers aanwezig waren. Na bestudering van een uitgebreid rapport heeft de Nederlandse regering in 2002 ontslag genomen vanwege deze kwestie.

5. Slachting van het leger van Elphinstone

Het bloedbad van Elphinstone’s leger was een overwinning van Afghaanse troepen onder leiding van Akbar Khan, de zoon van Dost Mohammad Khan, op een gecombineerde Britse en Indiase strijdmacht onder leiding van William Elphinstone in januari 1842. Nadat de Britse en Indiase troepen Kabul in 1839 hadden ingenomen, dwong een Afghaanse opstand het bezettende garnizoen de stad uit. Het Britse leger, bestaande uit 4.500 troepen en 12.000 werkend personeel of kampvolgers, verliet Kabul op 6 januari 1842. Ze probeerden het Britse garnizoen in Jalalabad te bereiken, 90 mijl verderop, maar werden onmiddellijk lastiggevallen door Afghaanse troepen. De laatste overblijfselen werden uiteindelijk vernietigd in de buurt van Gandamak op 13 januari. Slechts één man, de assistent-chirurg William Brydon, overleefde en slaagde erin Jalalabad te bereiken.

4. Bloedbad van Katyn

Het bloedbad van Katyn, ook bekend als het bloedbad van Katyn Forest, was een massa-executie van Poolse militaire officieren, politieagenten en burger krijgsgevangenen in opdracht van de Sovjetautoriteiten op 5 maart 1940. Het aantal slachtoffers wordt geschat op ongeveer 22.000, met als meeste algemeen aangehaald aantal 21.768. De slachtoffers werden vermoord in het Katyn-woud in Rusland, de gevangenissen Kalinin (Tver) en Kharkiv en elders. Ongeveer 8.000 officieren werden gevangen genomen tijdens de Sovjet-invasie van Polen in 1939, de rest waren Polen die werden gearresteerd omdat ze naar verluidt “inlichtingenagenten, gendarmes, spionnen, saboteurs, landeigenaren, fabriekseigenaren, advocaten, priesters en ambtenaren” waren.

3. Babi Yar

Babi Yar is een ravijn in Kiev, de hoofdstad van Oekraïne. In de loop van twee dagen, 29 en 30 september 1941, vermoordde een speciaal team van Duitse nazi-SS, ondersteund door andere Duitse eenheden, lokale medewerkers en de Oekraïense politie 33.771 Joodse burgers. Het bloedbad in Babi Yar wordt beschouwd als het grootste op zichzelf staande bloedbad in de geschiedenis van de Holocaust.

2. Bloedbad van NKVD-gevangenen

Het bloedbad van gevangenen verwijst naar een reeks massa-executies gepleegd door de Sovjet-NKVD tegen gevangenen in Polen, de Baltische staten en delen van de Sovjet-Unie waaruit het Rode Leger zich terugtrok na de Duitse invasie in 1941. Het totale dodental is geschat op ongeveer 100.000, waaronder meer dan 10.000 in West-Oekraïne.

1. Bloedbad in Nanking

Het bloedbad van Nanking, algemeen bekend als de verkrachting van Nanking, was een beruchte oorlogsmisdaad gepleegd door het Japanse leger in Nanjing (Nanking), toen de hoofdstad van de Republiek China, nadat het op 13 december 1937 in handen was gevallen van het Japanse keizerlijke leger. De duur van het bloedbad is niet duidelijk gedefinieerd, hoewel het geweld duurde tot ver in de volgende zes weken, tot begin februari 1938. Tijdens de bezetting van Nanking pleegde het Japanse leger tal van wreedheden, zoals verkrachting, plundering, brandstichting en de executie van krijgsgevangenen en burgers.

Hoewel de executies begonnen onder het voorwendsel van het elimineren van Chinese soldaten vermomd als burgers, wordt beweerd dat een groot aantal onschuldige mannen opzettelijk ten onrechte als vijandige strijders werden geïdentificeerd en geëxecuteerd toen het bloedbad aan kracht won. Een groot aantal vrouwen en kinderen werd ook gedood, aangezien verkrachting en moord meer wijdverbreid waren. Dat deze schattingen niet overdreven zijn, wordt bevestigd door het feit dat begrafenisverenigingen en andere organisaties meer dan 155.000 begraven lichamen hebben geteld.