10 vergeten seriemoordenaars uit de middeleeuwen

Seriemoordenaars vormen een speciaal soort kwaad. Sinds de term ‘seriemoordenaar’ is bedacht door FBI-onderzoeker Robert Ressler, verwijst die naar elke moordenaar die zijn misdaden begaat in een reeks afzonderlijke gebeurtenissen gedurende een langere periode. Terwijl sommigen discussiëren over de vraag of drie moorden de scheidslijn tussen een seriemoordenaar en een gewone moordenaar moeten vertegenwoordigen, is de waarheid dat ongeacht het aantal, een seriemoordenaar altijd een bedreiging vormt voor de openbare veiligheid. Maar, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn seriemoordenaars zijn geen nieuw fenomeen. Hoewel ze pas in de 19e eeuw wijdverbreid zichtbaar werden (toen kranten en andere media in staat waren om hun kwaadaardige daden sensationeel te maken), heeft elk tijdperk een behoorlijk aantal moordenaars gehad. In deze lijst zal de nadruk liggen op die seriemoordenaars die actief waren tussen de val van het West-Romeinse rijk en de geboorte van de moderne natiestaat.

Lees ook: Een top 10 van de grootste seriemoordenaars ooit

10. Zu Shenatir

Gezien de latere misdaden van Zu Shenatir in de vijfde eeuw na Christus, is het passend dat Aden, Jemen, de stad van Shenatir, al lang in verband wordt gebracht met het bijbelse verhaal van Kaïn en Abel. In tegenstelling tot Kaïn, ’s werelds eerste moordenaar, doodde Shenatir puur voor het plezier. Hoeveel mensen hij precies heeft vermoord, is nooit geregistreerd, maar volgens de gegevens was hij een rijke pedofiel die zijn slachtoffers sodomiseerde en ze vervolgens vermoordde door ze uit het raam te gooien. Shenatir wordt vaak ten onrechte bestempeld als de eerste seriemoordenaar die ooit is geregistreerd. Hoewel dat niet waar is, is hij zeker een van de eerste lustmoordenaars uit de geschiedenis. Een vraatzuchtige honger naar seks lijkt Shenatirs drijfveer te zijn geweest, wat zijn uiteindelijke ondergang des te passender maakt. Volgens bepaalde bronnen heeft een van zijn beoogde slachtoffers, een jonge man genaamd Zerash, Shenatir door zijn anus gestoken, waardoor het monster een voorproefje kreeg van zijn eigen zieke wandaden.

9. Pierre Burgot, Michel Verdun en Philibert Monto

Hoewel de meeste verhalen over ‘echt’ vampirisme afkomstig zijn uit Oost-Europese landen zoals Servië en Hongarije, waren er in het middeleeuwse Frankrijk de meeste gevallen van ‘echte’ weerwolven. Deze weerwolven waren in werkelijkheid verwilderde seriemoordenaars die zowel op boeren op het platteland als stadsbewoners aasden. In de 16e eeuw kwam een ​​Franse boer genaamd Pierre Burgot onder de satanische greep van verschillende in het zwart geklede figuren, waaronder een man genaamd Michel Verdun. Volgens Burgots getuigenis gaf Verdun hem een ​​zalf die hem van een man in een wolf veranderde. Samen met een derde man genaamd Philibert Montot, werden Burgot en Verdun bekend als de Weerwolven van Poligny, en zij waren gezamenlijk verantwoordelijk voor de moorden op verschillende kinderen. Nadat een bloedige Verdun was gepakt en gemarteld, bekende hij de misdaden en beschuldigde hij Burgot en Montot. Op zijn beurt beweerde Burgot onder marteling dat Montot en Verdun hem hadden gedwongen God af te zweren om een ​​gemene weerwolfmoordenaar te worden.

8. Peter Stumpp

Een kannibaal seriemoordenaar die bekend staat als de ‘Weerwolf van Bedburg’, Peter Stumpp (soms gespeld als Stumpf of Stubbe), was een eenarmige boer in het 15e-eeuwse Duitsland die naar verluidt 14 kinderen en twee zwangere vrouwen vermoordde in de loop van 25 jaar. Nadat hij was betrapt, gaf Stumpp niet alleen toe dat hij het bloed van plaatselijk vee had gedronken, maar beweerde hij ook zowel foetussen als de hersenen van zijn eigen zoon te hebben gegeten. Sommige van de bekentenissen van Stumpp moeten ongetwijfeld in twijfel worden getrokken, aangezien hij alles heeft verklaard nadat hij aan marteling was onderworpen. Hij was echter nog steeds meer dan waarschijnlijk een seriemoordenaar en niet het zelfverklaarde slachtoffer van de duivel, die kwaadaardig aasde op dorpelingen die zelf werden aangevallen als gevolg van de razende Riooloorlog, waarin katholieken tegenover protestanten stonden. In dit opzicht voorspelt Stumpp griezelig Marcel Petiot, de Franse seriemoordenaar die de chaos van de Duitse bezetting gebruikte om zijn meerdere moorden uit te voeren.

7. Peter Niers

Peter Niers, een beruchte bandiet, zwarte magiër en seriemoordenaar, werd op 16 september 1581 geëxecuteerd in de Beierse stad Neumarkt in der Oberpfalz. Zelfs tijdens de middeleeuwen, toen marteling routine was en vaak werd gebruikt, was de drie dagen durende executie van Niers uniek. Voordat hij door de dood werd opgeslokt, werd zijn vlees gevild en gestript met hete olie en werd zijn lichaam gebroken op het wiel. Ten slotte werd hij volgens sommige verhalen gevierendeeld terwijl hij nog leefde. Er was een reden achter de barbaarse straf van Niers: aangezien hij zo’n buitengewoon bloeddorstige moordenaar was, verdiende hij daarom een ​​buitengewoon gruwelijke dood. Hoewel we de wrede behandeling van Niers terecht kunnen verachten, mogen we niet uit het oog verliezen hoe slecht hij was. In 15 jaar heeft Niers naar verluidt 544 mensen vermoord. Als dat aantal waar is, zou het hem tot een van de meest productieve seriemoordenaars uit de geschiedenis maken. Niers was niet tevreden met simpelweg verkrachten, plunderen en doden, maar werd ook veroordeeld voor kannibalisme en moord om duivelse rituelen uit te voeren. Nogmaals, gezien het ongebreidelde bijgeloof van die tijd, moeten we altijd sceptisch zijn over beschuldigingen en vonnissen uit de middeleeuwen.

6. Niklaus Stuller

In 1577 telde een Beierse beul genaamd Hans Schmidt de misdaden van ene Niklaus Stuller, een man die Schmidt zelf ter dood had gebracht. Volgens Schmidt was Stuller verantwoordelijk voor het neerschieten van een lid van de cavalerie en voor de dood van drie zwangere vrouwen en hun ongeboren kinderen. Stuller was nog een andere 16e-eeuwse Duitse seriemoordenaar wiens favoriete doelwitten zwangere vrouwen waren. Tegen latere misdaden zoals de Dertigjarige Oorlog lijken Stullers moorden niet zo wereldschokkend. Maar wanneer hij zij aan zij wordt geplaatst met andere maniakken zoals Stumpp en Niers, wordt Stuller, die slechts voor vier moorden is veroordeeld, een bijna levensgrote vertegenwoordiger van een werkelijk helse tijdsperiode. Het is geen wonder dat de menigte zijn executie toejuichte.

5. Bjorn Petursson

Zoals de meeste van de meest noordelijke landen van Europa, ademt IJsland een sfeer van duister mysterie uit. IJsland, een koud, met vulkanen bezaaid eiland bewoond door de Vikingen, blijft een raadsel in een deel van de wereld dat vooral bekend staat om zijn wijdverbreide beschaving. Daarom hebben de meeste mensen buiten IJsland nog nooit van Bjorn Petursson gehoord. Petursson, een boer uit het westen van IJsland, beroofde en vermoordde zoveel reizigers in de 16e eeuw dat hij al snel de meest productieve seriemoordenaar van IJsland werd. Bijna onmiddellijk werd Petursson het onderwerp van talloze volksverhalen die probeerden zijn vele misdaden te beschrijven. Hierdoor zijn er maar weinig harde feiten over Petursson beschikbaar, want veel van de volksverhalen zijn het oneens over zaken als zijn aantal doden en de bijzonderheden van zijn executie in 1596. Het meest voorkomende verhaal gaat dat Petursson 18 mensen beroofde en vermoordde om hun bezittingen in beslag nemen. Daarna ontdeed hij zich van de lichamen door ze in een meer in de buurt van zijn boerderij te gooien. Na zijn arrestatie werd Petursson meer dan waarschijnlijk gemarteld voordat hij een gruwelijke dood tegemoet ging.

4. Christman Genipperteinga

Als we het hebben over Christman Genipperteinga, moet het woord ‘vermeend’ vaak worden gebruikt. Eerlijk gezegd heeft Christman Genipperteinga misschien helemaal niet bestaan, en is hij waarschijnlijk een fictieve samensmelting van verschillende Duitse seriemoordenaars die in de 16e eeuw opereerden. Tussen de jaren 1568 en 1581 zou Genipperteinga maar liefst 964 mensen hebben vermoord. Hij werd gedreven door een groot aantal krankzinnige ideeën, waaronder zwarte magie en een verlangen om 1.000 mensen te vermoorden. Hij was een Duitse bandiet die zogenaamd veel seksslavinnen hield in een grot die hij als huis gebruikte. Hij doodde lukraak mannen, vrouwen en kinderen, en geloofde zelfs dat hij de duivel zelf was. Als gevolg van zijn barbaarse acties werden Genipperteinga vaak bovennatuurlijke vermogens toegeschreven door de pamfletschrijvers van zijn tijd, die beweerden dat hij fabelachtig rijk werd als gevolg van zijn misdaden. Aan de andere kant geloven velen tegenwoordig dat het de pamfletschrijvers zelf waren die Genipperteinga creëerden als de belichaming van alle Duitse snelwegmoordenaars, waaronder Peter Niers en Jacob Sumer. Maar als Genipperteigna inderdaad een echt persoon was, zouden zijn misdaden hem tot de meest succesvolle seriemoordenaar uit de geschiedenis maken.

3. Catalina De Los Rios en Lisperguer

Rios y Lisperguer, genaamd “La Quintrala” vanwege haar vlammende rode haar, was een Chileense aristocrate en landeigenaar die ongeveer 40 moorden pleegde terwijl ze een onderdrukkende ijzeren heerschappij over haar inheemse arbeiders handhaafde. Als lid van de bevoorrechte set van het koloniale Santiago zou ze dol zijn geweest op heiligschennis en seks. Net als de Hongaarse gravin Elizabeth Bathory (die tien jaar na de geboorte van Rios y Lispergeur stierf), was Rios y Lisperguer een gewelddadige edelvrouw met een voorliefde voor het martelen van haar ondergeschikten. Naast slaven vermoordde La Quintrala ook geliefden, een priester en zelfs haar eigen vader. En net als Bathory voor haar, gebruikte Rios y Lisperguer haar fabelachtige rijkdom om jarenlang aan de gerechtigheid te ontlopen. Ze schonk zelfs een groot deel van haar landgoed aan de katholieke kerk. Uiteindelijk werd Rios y Lispergeur publiekelijk beschuldigd en veroordeeld voor haar misdaden, en stierf ze terwijl ze onder huisarrest stond, in afwachting van hoger beroep. Haar majestueuze huis stond na haar dood jarenlang leeg vanwege de angst dat haar boze geest nog steeds in het pand rondwaarde.

2. Jasper Hanebuth

Het was het grote ongeluk van Jasper Hanebuth om volwassen te worden tijdens de Dertigjarige Oorlog. Niet alleen nam Hanebuth de wapens op tijdens een van Europa’s bloedigste conflicten, maar hij en andere Europeanen kregen ook te maken met de bijna volledige vernietiging van hun boerderijen, steden en bevolkingsgroepen. Maar terwijl anderen na de oorlog probeerden hun gemeenschappen weer op te bouwen, maakte Hanebuth gebruik van zijn vroegere leven als huursoldaat voor de Zweden om de kost te verdienen als een vogelvrij verklaarde.

Hanebuth vermoordde om het geld, en na de voltooiing van elke misdaad probeerde hij zijn onrechtmatig verkregen winsten te verhandelen met kooplieden in heel Hannover. Hanebuth werd zo’n legende in Hannover dat zelfs vandaag de dag de stad nog steeds worstelt met zijn nalatenschap. Zoals met de meeste beruchte seriemoordenaars, werd Hanebuth aangehouden, gemarteld (hij werd op het stuur gebroken) en geëxecuteerd in 1653 voor de dood van 19 mensen.

1. Giulia Tofana

Historisch gezien is het algemeen bekend dat vrouwelijke seriemoordenaars gif verkiezen als hun primaire moordinstrument. Hoewel dit niet altijd waar is, is het zeker juist in het geval van Giulia Tofana. In het 17e-eeuwse Italië werd Tofana zo’n beruchte gifmengster in de steden Rome en Napels dat het sterke gif Acqua Tofana haar naam draagt. Tofana, haar dochter Girolama Spera, en een paar assistenten die hun echtgenoten wanhopig wilden vermoorden, cultiveerden hun specifieke drankje, dat meer dan waarschijnlijk een vorm van arseen was, voor wijdverbreide verkoop en distributie.

Wat er over Tofana bekend is, is beperkt en vaak vatbaar voor gissingen. Sommigen beweren dat ze de dochter was van een moordenares die is opgehangen voor de misdaad van moedermoord, maar anderen beweren dat zij en haar helpers een school voor gifmengers leidden vanuit hun thuisbasis in de Siciliaanse stad Palermo. Wat de exacte informatie ook was, Tofana bekende onder marteling dat ze verantwoordelijk was voor meer dan 600 doden tijdens haar decennialange carrière. Samen met haar dochter en enkele bedienden werd Tofana in de zomer van 1659 in Rome geëxecuteerd.

Lees ook: Een top 10 van de grootste seriemoordenaars ooit