10 van ’s werelds grootste kerkhoven gemaakt door industrieel afval

Industriële groei was de drijvende kracht achter het creëren van de moderne wereld. De economische vooruitgang van een land hangt sterk af van zijn industriële vooruitgang. Maar deze industriële groei gaat in de meeste gevallen gepaard met heel veel afval. En dat afval moet ergens naartoe. Na een tijdje zijn bepaalde soorten industrieel afval endemisch geworden in enkele gebieden. Deze plaatsen ontvangen elk jaar een enorme hoeveelheid van die industriële rommel van over de hele wereld. De situatie is zodanig uit de hand gelopen dat deze plekken nu bekend staan ​​om het soort afval dat daar wordt gestort. Deze lijst bevat tien van ’s werelds meest unieke industriële begraafplaatsen, nu beroemd om de industriële rommel die daar wordt gegooid.

10. Bandenkerkhof, Sulabiya, Koeweit

Het eerste industriële kerkhof op onze lijst is zo groot dat het vanuit de ruimte zichtbaar is. En vanuit de ruimte gezien, is een zwarte tapijtachtige massa zichtbaar op de grond. Dit gebied in Koeweit heeft meer dan 50 miljoen banden. Iedereen die voor de eerste keer op deze plek aankomt, zal zich op het hoofd krabben en proberen te begrijpen waar ze dit kolossale aantal banden vandaan hebben gehaald.

Het antwoord op die vraag is dat Koeweit van 1980 tot 2001 zich bezighield met het importeren van gebruikte banden uit de hele wereld, vooral uit de VS en Europa. Koeweit bood een ruimte in zijn woestijn voor andere landen om hun ongewenste bandenrommel te gooien. Maar in twee decennia werd de omvang van deze rommel zo groot dat Koeweit de invoer in 2001 moest verbieden. Nu doet Koeweit er alles aan om de 50 miljoen banden op te ruimen. Het is begonnen met het gebruik van recycling technologie om geld te verdienen met de banden, maar de enorme hoeveelheid banden weegt zwaarder dan de voordelen als hulpbron. Op het kerkhof worden regelmatig branden gemeld, die enorme milieuschade veroorzaken.

9. Autokerkhof, Old Car City, Georgia, VS

Gebruikte auto’s vullen het tweede industriële rommelkerkhof op onze lijst. De auto’s hier zijn vintage. En met meer dan 4.500 auto’s en vrachtwagens is dit ’s werelds grootste kerkhof van vintage auto’s. Old Car City werd in 1931 geopend in Georgia, VS. Het oorspronkelijke plan van dit autokerkhof was om schroot van auto’s te verzamelen, en dit werd een belangrijk aandachtspunt, vooral tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar in latere jaren werd dit rommelparadijs beroemd om zijn vintage automodellen. De meeste automodellen zijn van 1972 of eerder. Tegenwoordig dient het autokerkhof ook als een museum voor oude auto’s, met meer dan 4.000 geweldige Amerikaanse klassieke auto’s. Het is een populaire toeristenplaats, met mensen van over de hele wereld die de uitgebreide collectie vintage auto’s komen bekijken.

8. E-waste kerkhof, Agbogbloshie, Ghana

E-waste vormt de meerderheid van de industriële rommel die de 21e eeuw produceert. We leven in een tijdperk van smartphones, computers en elektronische apparaten. Het hedendaagse consumentisme promoot het updaten van onze smartphones en computers elk jaar. Deze tendens laat een steeds groter wordende voorraad oude, afgedankte elektronische apparaten achter, die eigenlijk in goede staat verkeerden. Elk jaar wordt ongeveer 50 miljoen ton e-waste gecreëerd, en deze enorme hoeveelheid e-waste kan niet allemaal worden gerecycled.

E-waste wordt door technologiebedrijven geaccepteerd als het recyclebaar is. Maar wat niet kan worden gerecycled, wordt een verspilling van ruimte en aansprakelijkheid en moet worden weggegooid. Zoals vaak gebeurt, moeten verkwistende ontwikkelde landen een plek vinden om hun afval te dumpen. En vaak is die plaats een minder ontwikkeld land, meestal in Afrika of Zuid-Amerika. In het geval van e-waste is het land Ghana.

Agbogbloshie in Ghana is nu een woestenij en is ’s werelds grootste stortplaats voor e-waste geworden. Op dit kerkhof werken dagelijks zo’n 10.000 lokale arbeiders. Sommige e-waste van gebruikte goederen wordt in arme Afrikaanse landen tegen lage prijzen verkocht. Uit ander e-waste halen de arbeiders kostbare elementen met zuur, chemicaliën en vuur. Dit proces heeft een grote invloed op de gezondheid van de lokale bevolking vanwege de vrijkomende gifstoffen.

7. Plastic Jungle-kerkhof, Maleisië

In dit volgende item op onze lijst zien we het plastic jungle-kerkhof in Maleisië. Plastic afval is iets wat maar weinig landen graag op hun land houden. Maleisië probeerde een bedrijf in stand te houden dat gebaseerd was op het importeren van plastic afval van over de hele wereld. Maleisië was van plan om dat plastic afval om te zetten in verkoopbare producten. Dus heel snel werd Maleisië het plastic kerkhof van de wereld.

Maar net als andere landen op deze lijst werd het geïmporteerde plastic afval te veel om te verwerken voor Maleisië. De voordelen van het importeren van plastic afval namen af ​​naarmate de afvalberg groeide, waardoor de taak om plastic afval te verwerken intimiderend werd. Als gevolg hiervan is Maleisië begonnen met het terugsturen van ongewenst plastic afval naar Europese landen. Nu staat Maleisië voor de ontmoedigende taak om met de plastic afvalvoorraden op zijn territorium om te gaan, maar er is geen gemakkelijke oplossing. Hoe meer plastic afval er overblijft, hoe meer milieuproblemen het zal veroorzaken.

6. WWII Bommen Kerkhof, Beaufort’s Dyke Submarine Trench

De Tweede Wereldoorlog was de laatste grootschalige oorlog die de hele wereld overspoelde. Er is geen nauwkeurige telling van de bommen die door beide partijen in de oorlog zijn gebruikt. Maar na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd het wegwerken van al die niet-ontplofte bommen een probleem voor de geallieerde naties. De regering van het Verenigd Koninkrijk besloot voor deze taak een natuurlijke onderzeeërgeul in hun oceaanwater te gebruiken. Deze geul wordt Beaufort’s Dyke genoemd en het is een 50 kilometer lange geul in het water van het North Channel. Dit kanaal scheidt Noord-Ierland en Schotland, en Beaufort’s Dyke ligt precies tussen dit kanaal in.

Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft het VK ongeveer 1,15 miljoen ton conventionele en chemische bommen in deze geul gedumpt. Dit cijfer maakt het de grootste bommen begraafplaats ter wereld. Helaas voor het VK werd ontdekt dat de dumping niet begon of eindigde met de Tweede Wereldoorlog. Er wordt aangenomen dat het VK dit gebied van de jaren 1920 tot 1976 gebruikte. Wapenexperts zijn van mening dat deze hoeveelheid niet-ontplofte artillerie op één plek een tikkende tijdbom is. Want na jaren van corrosie is de kans groter dat de hulzen van de bommen gaan roesten, met mogelijk explosies tot gevolg. Vanwege Beaufort’s Dyke zijn plannen voor een brug tussen Ierland en Schotland altijd afgewezen.

5. Scheepswerf Alang, Gujarat, India

Nadat een schip uit de vaart is genomen of niet meer in gebruik is, wordt het vaak naar verschillende verlaten scheepswerven over de hele wereld gestuurd. Op deze werven wordt de vergane glorie van het schip verscheurd voor de prijs van het metaal. Schepen worden tot in het kleinste detail ontmanteld. Alang Scheepswerf in Gujarat, India, is zo’n begraafplaats voor schepen. Jaarlijks komen 400-500 schepen aan in Alang voor ontmanteling. De hele kustlijn van Alang geeft uitzicht op schepen in verschillende stadia van ontmanteling.

Voor een filmliefhebber zien deze schepen eruit alsof Godzilla ze half heeft opgegeten. Het geluid van metaal bonzen is het enige geluid dat weerkaatst, afgezien van de golven. Het giftige afval van deze schepen is ook een groot probleem in Alang, aangezien het giftige afval van het proces het zeeleven in de buurt van de werf heeft vernietigd. Alang is een industrie van 100 miljard dollar.

4. Kleding dumpplaats, Atacama-woestijn, Chili

Het volgende item op onze lijst is een uniek kerkhof in de Atacama-woestijn in Chili. De Atacama is een onbewoonde en dorre woestijn vlakbij de Chileense havenstad Iquique. Dit kerkhof is als het doodlopende einde van de kledingketen. Het ontvangt elk jaar ongeveer 60.000 duizend ton ongewenste kleding, waarbij Chili de grootste importeur van gebruikte kleding is. Ongeveer 40% van deze gebruikte kleding wordt opnieuw verkocht in arme Latijns-Amerikaanse landen.

De kleding die echter geen kopers vindt, zelfs niet qua gewicht, wordt gedumpt in de Atacama-woestijn. Dit kledingkerkhof heeft nu bergen ongebruikte en afgedankte kleding. En deze bergen blijven groeien omdat hier elk jaar vrachtwagenladingen kleding worden gedumpt. Sommige van deze kledingstukken zijn high-end modekleding, terwijl andere het gevolg zijn van de verwoestende effecten van fast fashion. Dit gigantische kerkhof weerspiegelt het hersenloze consumentisme van de mens.

3. Nucleair Afval Kerkhof, Hanford Nuclear Site, Washington, VS

Het volgende item op onze lijst is de Hanford Nuclear Site, gelegen nabij de Colombia-rivier in de staat Washington en verspreid over een gebied van 1.517 vierkante kilometer. Tijdens de Koude Oorlog produceerde de Hanford site plutonium voor kernwapens. Tweederde van de Amerikaanse kernwapens heeft plutonium ontvangen van deze faciliteit. Nu doet de faciliteit dienst als kerkhof voor nucleair afval.

In Hanford ligt ongeveer 200 miljoen liter vloeibaar nucleair afval in ondergrondse opslagtanks. Het vaste afval ligt ondergronds begraven, maar het is nog steeds gevaarlijk omdat het zijn radioactiviteit gedurende vele jaren niet zal verliezen. Er zijn gevallen geweest van opslagtanks die radioactief afval lekten. De werknemers die op de Hanford-site werken, hebben gemeld dat ze dodelijke ziekten zoals kanker kregen nadat ze hier hadden gewerkt. Hanford is het grootste kerkhof voor nucleair afval ter wereld en kan een ramp worden als in Tsjernobyl als er een kernramp zou plaatsvinden.

2. Ruimtevaartuig kerkhof, Point Nemo, Stille Oceaan

Een ruimtemissie is een nobele taak en een symbool van menselijke vooruitgang. Maar deze nobele zaak heeft ook zijn eigen problemen. Zoals alle dingen in het leven, hebben ruimtevaartuigen een eindcyclus fase. In deze fase creëert het ruimtevaartuig rommel. Het afval omvat raketten die satellieten hebben uitgeworpen of ruimteschepen buiten gebruik hebben gesteld en beschadigd. Niet veel mensen weten wat er gebeurt met ter ziele gegane ruimteschepen of satellieten. Eén ding is zeker: ze kunnen niet rond de aarde blijven draaien. Het zou een potentieel gevaar worden voor toekomstige ruimtemissies.

Daarom was een stortplaats voor ruimtevaartafval nodig. Voor dit doel kozen wetenschappers de meest afgelegen locatie op aarde. Deze exacte locatie heet Point Nemo en ligt in de Stille Oceaan. Point Nemo is het verst verwijderd van alle landmassa’s op aarde. Volgens wetenschappers maakte de afgelegen ligging van dit punt het de beste keuze voor het dumpen van ruimteafval. Een ruimtevaartuig dat de atmosfeer van de aarde weer binnengaat, wordt oververhit en de kans dat het brandende puin iemand verwondt, is het minst bij Point Nemo.

1. Glazen Strand, Ussuri Baai, Rusland

De laatste plaats op onze lijst is een 67 kilometer lange baai in de Grote Golf. Jarenlang was dit een stortplaats voor de naburige glasindustrie en de lokale bevolking die er lege alcoholflessen dumpte. In deze baai werden vrachtwagenladingen met glazen afvalflessen gegooid, waardoor het de glasstortplaats van de wereld is. Het ondoordachte menselijke gedrag veranderde deze prachtige baai in een lelijke stortplaats.

Maar toen, als een verlosser, besloot Moeder Natuur in te grijpen. Nu is deze door mensen gemaakte puinhoop veranderd in iets verbluffend moois. Met behulp van de vloedgolven in de baai, met langzame en gestage erosie, veranderde de natuur deze doordringende stukjes glas in kleurrijke kiezelstenen. Deze hele baai ziet er nu uit alsof er een regenboog op is geland of alsof je door een caleidoscoop kijkt. Ussuri Bay is nu een beroemde toeristische plek, waar mensen komen kijken wat voor wonder de natuur heeft gedaan met het afval dat erop wordt gegooid.