Een top tien van de meest trieste films, met op 1 het onvolprezen Schindler’s List van Steven Spielberg, en op 2 Titanic.
1. Schindler’s List
Schindler’s List is een Amerikaanse historische dramafilm uit 1993, geregisseerd en gecoproduceerd door Steven Spielberg en geschreven door Steven Zaillian. Het is gebaseerd op de roman Schindler’s Ark van de Australische schrijver Thomas Keneally. De film volgt Oskar Schindler, een Sudeten-Duitse zakenman die samen met zijn vrouw Emilie Schindler meer dan duizend voornamelijk Pools-joodse vluchtelingen uit de Holocaust redde door ze tijdens de Tweede Wereldoorlog in zijn fabrieken in dienst te nemen. Het speelt Liam Neeson als Schindler, Ralph Fiennes als SS-officier Amon Göth en Ben Kingsley als Schindler’s Joodse accountant Itzhak Stern.
Ideeën voor een film over de Schindlerjuden (Schindler-joden) werden al in 1963 voorgesteld. Poldek Pfefferberg, een van de Schindlerjuden, maakte van zijn levensmissie het verhaal van Schindler te vertellen. Spielberg raakte geïnteresseerd toen directeur Sidney Sheinberg hem een boekrecensie stuurde van Schindler’s Ark. Universal Pictures kocht de rechten op de roman, maar Spielberg, die niet zeker wist of hij klaar was om een film over de Holocaust te maken, probeerde het project eerder aan verschillende regisseurs over te dragen.
De hoofd fotografie vond plaats in Krakau, Polen, gedurende 72 dagen in 1993. Spielberg schoot in zwart-wit en benaderde de film als een documentaire. Cinematograaf Janusz Kamiński wilde een gevoel van tijdloosheid creëren. John Williams componeerde de partituur en violist Itzhak Perlman speelde het hoofdthema.
Schindler’s List ging in première op 30 november 1993 in Washington, D.C. en werd op 15 december 1993 uitgebracht in de Verenigde Staten. Vaak genoemd als een van de beste films ooit gemaakt, was het ook een succes aan de kassa en verdiende het 322 miljoen dollar wereldwijd met een budget van 22 miljoen dollar. Het werd genomineerd voor twaalf Academy Awards en won er zeven, waaronder Best Picture, Best Director, Best Adapted Screenplay en Best Original Score, en won tal van andere prijzen, waaronder zeven BAFTA’s en drie Golden Globes.
koop Schindler’s List bij bol.com
2. Titanic
Titanic is een Amerikaanse epische film over romantiek en rampen uit 1997, geregisseerd, geschreven, gecoproduceerd en mede bewerkt door James Cameron. De film bevat zowel historische als fictieve aspecten en is gebaseerd op verhalen over het zinken van de RMS Titanic, met Leonardo DiCaprio en Kate Winslet als leden van verschillende sociale klassen die verliefd worden aan boord van het schip tijdens zijn noodlottige eerste reis.
Camerons inspiratie voor de film kwam van zijn fascinatie voor scheepswrakken; hij voelde dat een liefdesverhaal afgewisseld met menselijk verlies essentieel zou zijn om de emotionele impact van de ramp over te brengen. De productie begon in 1995, toen Cameron beelden maakte van het eigenlijke Titanic-wrak. De moderne scènes op het onderzoeksschip zijn opgenomen aan boord van de Akademik Mstislav Keldysh, die Cameron als basis had gebruikt bij het filmen van het wrak. Schaalmodellen, computergegenereerde beelden en een reconstructie van de Titanic gebouwd in Baja Studios werden gebruikt om het zinken opnieuw te creëren. Het was destijds de duurste film ooit gemaakt, met een productiebudget van $ 200 miljoen.
Bij de release op 19 december 1997 behaalde Titanic aanzienlijk kritisch en commercieel succes. Genomineerd voor 14 Academy Awards won het er 11, waaronder de prijzen voor Beste Film en Beste Regisseur. Met een initiële wereldwijde bruto winst van meer dan $ 1,84 miljard, was Titanic de eerste film die de miljard dollar bereikte en werd het de best scorende film ooit, totdat Cameron’s Avatar deze in 2010 overtrof.
3. The Green Mile
The Green Mile is een Amerikaanse fantasy-misdaaddrama uit 1999, geschreven en geregisseerd door Frank Darabont en gebaseerd op de gelijknamige roman van Stephen King uit 1996. Tom Hanks speelt de hoofdrol in de death row als correction officer tijdens de Amerikaanse Grote Depressie, die getuige is van bovennatuurlijke gebeurtenissen die plaatsvinden nadat een raadselachtige gevangene (Michael Clarke Duncan) naar zijn instelling is gebracht. David Morse, Bonnie Hunt, Doug Hutchison en James Cromwell verschijnen in bijrollen.
De film ontving positieve recensies van critici en bracht $ 290 miljoen op met een budget van $ 60 miljoen. Het werd genomineerd voor vier Academy Awards: Beste Film, Beste Mannelijke Bijrol voor Duncan, Beste Geluid en Beste Scenario op basis van eerder geproduceerd of gepubliceerd materiaal.
In een assistentiewoning in Louisiana in 1999 begint Paul Edgecomb te huilen tijdens het kijken naar de film Top Hat. Zijn metgezel Elaine maakt zich zorgen, en Paul legt haar uit dat de film hem herinnerde aan de gebeurtenissen van 1935, die plaatsvond toen hij als gevangenisofficier verantwoordelijk was voor de dodencel, die ze de ‘Green Mile’ noemden.
In 1935 houdt Paul toezicht op de officieren Brutus Howell, Dean Stanton, Harry Terwilliger en Percy Wetmore bij Cold Mountain Penitentiary. Paul, die lijdt aan een ernstige blaasontsteking, ontvangt John Coffey, een fysiek imposante maar mentaal gehandicapte zwarte man, onder zijn hoede. John was ter dood veroordeeld nadat hij was veroordeeld voor het verkrachten en vermoorden van twee blanke meisjes. Een van de andere gevangenen is een inheems-Amerikaanse genaamd Arlen Bitterbuck, die wordt beschuldigd van moord en als eerste wordt geëxecuteerd.
Percy vertoont een ernstige sadistische inborst, maar als neef van Louisiana’s First Lady kan hij niet ter verantwoording worden geroepen; hij is vooral beledigend tegenover gevangene Eduard Delacroix, breekt zijn vingers, vermoordt zijn huisdier muis, meneer Jingles, en noemt hem herhaaldelijk “flikker”. In ruil voor ontslag uit de gevangenis en het aanvaarden van een baan in een gekkenhuis, krijgt Paul van Percy de supervisie over Del’s executie; Bij de uitvoering vermijdt Percy opzettelijk de spons te weken die wordt gebruikt om elektriciteit naar Del’s hoofd te leiden, wat ertoe leidt dat Del een gruwelijke en kwellende dood lijdt met Paul en de anderen als aanwezigen…
koop The Green Mile bij bol.com
4. Forrest Gump
Forrest Gump is een Amerikaanse magisch realisme comedy-drama film uit 1994, geregisseerd door Robert Zemeckis en geschreven door Eric Roth. Het is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1986 van Winston Groom en wordt gespeeld door Tom Hanks, Robin Wright, Gary Sinise, Mykelti Williamson en Sally Field. Het verhaal toont verschillende decennia in het leven van Forrest Gump (Hanks), een beetje traag van geest maar een goedhartige man uit Alabama die getuige is van en ongewild invloed heeft op verschillende bepalende historische gebeurtenissen in de 20e eeuw in de Verenigde Staten. De film verschilt aanzienlijk van de roman.
Forrest Gump werd op 6 juli 1994 in de Verenigde Staten uitgebracht en kreeg lovende kritieken voor de regie van Zemeckis, de uitvoering van Hanks, de visuele effecten, de muziek en het script. De film was een enorm succes aan de kassa; het werd de best scorende film in Amerika die dat jaar werd uitgebracht en verdiende meer dan 677 miljoen dollar wereldwijd tijdens zijn theatrale run, waarmee het de op één na meest winstgevende film van 1994 werd. De soundtrack verkocht meer dan 12 miljoen exemplaren. Forrest Gump won de Academy Awards voor beste film, beste regisseur, beste acteur voor Hanks, beste bewerkte scenario, beste visuele effecten en beste filmbewerking. Het ontving vele nominaties, waaronder Golden Globes, British Academy Film Awards en Screen Actors Guild Awards.
5. The Boy in the Striped Pajama
The Boy in the Striped Pyjamas is een Britse historische tragediefilm uit 2008 die zich afspeelt in de Tweede Wereldoorlog, gebaseerd op John Boyne’s roman uit 2006 met dezelfde naam. Geschreven en geregisseerd door Mark Herman, geproduceerd door BBC Films en Heyday Films en gedistribueerd door Miramax, met de filmster Jack Scanlon in de titelrol. Het werd uitgebracht op 12 september 2008 in het Verenigd Koninkrijk.
Het Holocaust-drama vertelt de gruwel van een nazi-vernietigingskamp door de ogen van twee 8-jarige jongens; Bruno (Asa Butterfield), de zoon van de nazi-commandant van het kamp, en Shmuel (Jack Scanlon), een joodse gevangene.
Een jonge jongen genaamd Bruno woont in Berlijn, in nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn vader Ralf wordt gepromoveerd en verplaatst het gezin naar het ‘platteland’ (bezet Polen). Wonen zonder buren, ver van elke stad, wordt Bruno eenzaam en verveeld. Nadat hij mensen had zien werken aan wat hij denkt dat een boerderij in de verte is – eigenlijk een concentratiekamp – mag hij niet spelen in de achtertuin…
koop Boy In The Striped Pyjamas bij bol.com
6. Up
Up is een in 2009 door een computer geanimeerde comedy-drama buddy avonturenfilm, geproduceerd door Pixar Animation Studios en uitgebracht door Walt Disney Pictures. De film draait om een oudere weduwnaar genaamd Carl Fredricksen (Ed Asner) en een serieuze jongen genaamd Russell (Jordan Nagai). Door duizenden ballonnen aan zijn huis te binden, gaat Carl op pad om zijn droom te vervullen om de wildernis van Zuid-Amerika te zien en een belofte aan zijn overleden vrouw, Ellie, te vervullen. De film werd geregisseerd door Pete Docter en mede geregisseerd door Bob Peterson, die ook het scenario van de film schreef, evenals het verhaal met Tom McCarthy, met muziek gecomponeerd door Michael Giacchino.
Docter begon in 2004 aan het verhaal te werken, dat was gebaseerd op fantasieën over ontsnappen aan het leven wanneer het te irriterend wordt. Hij en elf andere Pixar-kunstenaars brachten drie dagen door in Venezuela om onderzoek en inspiratie te verzamelen. De ontwerpen van de personages werden behoorlijk karikaturaal en gestileerd en animators werden uitgedaagd om realistische stoffen te maken.
Up was Pixar’s eerste film die werd vertoond in Disney Digital 3-D. Het werd uitgebracht op 29 mei 2009 en opende het Filmfestival van Cannes in 2009, en werd daarmee de eerste geanimeerde en 3D-film die dit deed. De film had een brutowinst van meer dan $ 735 miljoen en werd algemeen geprezen. Critici noemden het een van de beste animatiefilms aller tijden. De vocale uitvoering van Asner en de score van Michael Giacchino werden geprezen, evenals de montage van Carl en zijn vrouw Ellie die samen oud worden. De film won twee Academy Awards, waaronder Best Animated Feature, en werd genomineerd voor nog drie andere, waaronder Best Picture, waarmee het de tweede animatiefilm in de geschiedenis is die zo’n nominatie ontvangt, na Beauty and the Beast (1991).
7. Grave of the Fireflies
Grave of the Fireflies (Hotaru no Haka) is een Japanse geanimeerde oorlogsfilm uit 1988, gebaseerd op het semi-autobiografische korte verhaal uit 1967 met dezelfde naam door Akiyuki Nosaka. Het is geschreven en geregisseerd door Isao Takahata en geanimeerd door Studio Ghibli voor de uitgever van het verhaal Shinchosha Publishing. De film speelt zich af in de stad Kobe, Japan en vertelt het verhaal van twee broers en zussen, Seita en Setsuko, en hun wanhopige strijd om te overleven tijdens de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog.
Op 21 september 1945, kort na het einde van de Tweede Wereldoorlog, sterft een tiener genaamd Seita van de honger in een treinstation in Kobe. Een conciërge sorteert zijn bezittingen en vindt een snoepblik dat hij in een veld gooit. De geest van Seita’s jongere zus Setsuko komt uit het blik en wordt vergezeld door Seita’s geest en een wolk van vuurvliegjes. Ze stappen in een trein.
Enkele maanden eerder is het huis van Seita en Setsuko samen met het grootste deel van Kobe vernietigd in een brandbom. Ze ontsnappen ongedeerd, maar hun moeder sterft aan ernstige brandwonden. Seita en Setsuko trekken in bij een verre tante, die Seita overtuigt om de zijden kimono’s van zijn moeder te verkopen voor rijst. Seita haalt voorraden op die hij voor het bombardement heeft begraven en geeft alles aan zijn tante, behalve een blikje Sakuma-druppels. Naarmate het rantsoen krimpt en het aantal vluchtelingen in huis toeneemt, wordt de tante boos op de kinderen en zegt dat ze niets doen om het voedsel te verdienen dat ze klaarmaakt…
koop Grave Of The Fireflies bij bol.com
8. Marley and Me
Marley & Me is een Amerikaanse comedy-drama film uit 2008, geregisseerd door David Frankel en geschreven door Scott Frank en Don Roos, gebaseerd op de gelijknamige memoires van John Grogan. De filmsterren Owen Wilson en Jennifer Aniston acteren als de eigenaren van Marley, een labrador retriever. Marley & Me werd op 25 december 2008 uitgebracht in de Verenigde Staten en Canada en vestigde een record voor de grootste kassa ooit op kerstdag met $ 14,75 miljoen aan kaartverkoop.
De pasgetrouwden John en Jenny Grogan (Owen Wilson en Jennifer Aniston) ontsnappen aan de meedogenloze winters in Michigan en verhuizen naar Zuid-Florida, waar elke journalist landt bij concurrerende kranten. Bij The Palm Beach Post ontvangt Jenny onmiddellijk prominente opdrachten op de voorpagina, terwijl John bij de Sun-Sentinel in Zuid-Florida overlijdensberichten en alledaagse nieuwsartikelen van twee alinea’s schrijft.
Wanneer John merkt dat Jenny het moederschap overweegt, stelt zijn vriend en collega, Sebastian Tunney (Eric Dane), voor om een hond te adopteren om de bereidheid van het paar te testen om een gezin te stichten. Ze kiezen een gele Labrador retriever-puppy die John Marley noemt (naar reggaezanger Bob Marley). Marley blijkt al snel onverbeterlijk te zijn, waardoor John en Jenny gedwongen worden hem in te schrijven voor gehoorzaamheidslessen. De instructeur, mevrouw Kornblut (Kathleen Turner), beweert dat elke hond trainbaar is, maar Marley is zo storend dat ze hem verdrijft. Castratie heeft ook weinig effect op het terugdringen van Marley’s gewelddadige gedrag…
9. Hachi: A Dog’s Tale
Hachi: A Dog’s Tale is een dramafilm uit 2009 die een remake is van de Japanse film Hachikō Monogatari uit 1987, die het waargebeurde verhaal volgt van de Akita-hond genaamd Hachikō. Het werd geregisseerd door Lasse Hallström, geschreven door Stephen P. Lindsey en Kaneto Shindo, en met de sterren van Richard Gere, Joan Allen en Sarah Roemer.
Het verhaal wordt verteld door Ronnie, de kleinzoon van de man. Als Ronnie op school een presentatie moet geven over een persoonlijke held, kiest hij ervoor om het verhaal te vertellen van de hond van zijn grootvader Hachiko (kortweg “Hachi”). Ondanks dat zijn klasgenoten lachen, beschrijft Ronnie hoe zijn grootvader, professor Parker Wilson, een verloren puppy vindt die van een Japans klooster naar de Verenigde Staten was vervoerd. Het label van de kist scheurt en wanneer de puppy zich een weg baant uit de kist bij het treinstation van Bedridge, een klein stadje in Rhode Island, neemt Parker Wilson, een muziekleraar in het nabijgelegen Providence, de hond mee naar huis voor de nacht.
De professor is van plan de beoogde bestemming op te zoeken en de hond door te sturen naar de rechtmatige eigenaar. De eigenaar van de puppy kan echter niet worden gevonden en Parker en de puppy beginnen een hechte band te vormen. Hij leert ook van Ken, een Japanse vriend van een professor, dat de hond een Japans ras is dat Akita wordt genoemd, en dat het Japanse karakter op het halsbandlabel van de hond het nummer acht is – “hachi”. Hoewel de vrouw van Parker, Cate, tegen het houden van de pup is, geeft ze uiteindelijk toe nadat ze de band tussen Parker en Hachi beseft…
koop Hachi: A Dog’s Tale (blu-ray) bij bol.com
10. Requiem for a Dream
Requiem for a Dream is een 2000 Amerikaanse psychologische dramafilm geregisseerd door Darren Aronofsky en met in de hoofdrollen Ellen Burstyn, Jared Leto, Jennifer Connelly en Marlon Wayans. Het is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1978 van Hubert Selby Jr., met wie Aronofsky het scenario schreef. De film toont vier personages die getroffen zijn door drugsverslaving en hoe dit hun fysieke en emotionele toestand verandert. Door hun verslavingen worden ze gevangen gezet in een wereld van waan en wanhoop. Naarmate de film vordert, verslechtert elk personage en wordt hun waanvoorstelling ingehaald door de realiteit, wat resulteert in een catastrofe.
Selby’s roman werd gekozen door Aronofsky en producer Eric Watson. Selby had altijd al de intentie gehad om de roman in een film op te nemen, aangezien hij een script had geschreven jaren voordat Aronofsky hem benaderde. Aronofsky was enthousiast over het verhaal en ontwikkelde het script samen met Selby, ondanks moeite om er geld voor te krijgen. Hij en de cast vertellen dat de film over verslavingen in het algemeen gaat, en niet alleen over drugs, met een thema van eenzaamheid en het op verschillende manieren vermijden van de realiteit.
De film ging in première op het filmfestival van Cannes in 2000, geselecteerd als inzending buiten de competitie, gevolgd door de theatrale release van de Verenigde Staten op 6 oktober 2000 door Artisan Entertainment. Het ontving een kritisch positieve reactie van critici ondanks lauw succes aan de kassa. De visuele stijl, muziek en cast van de film werden allemaal geprezen, waarbij Burstyn een Academy Award-nominatie ontving voor beste actrice. De soundtrack is gecomponeerd door Clint Mansell.
