Top tien van de beste Tom Hanks films
Een top 10 van de beste Tom Hanks films, met op 1 Forrest Gump en op twee Saving Private Ryan.
1. Forrest Gump
Forrest Gump is een Amerikaanse komediedrama uit 1994, geregisseerd door Robert Zemeckis en geschreven door Eric Roth. Het is gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1986 van Winston Groom en toont Tom Hanks, Robin Wright, Gary Sinise, Mykelti Williamson en Sally Field. Het verhaal toont verschillende decennia in het leven van Forrest Gump (Hanks), een beetje traag van geest maar een goedhartige man uit Alabama die getuige is van en ongewild invloed heeft op verschillende bepalende historische gebeurtenissen in de 20e eeuw in de Verenigde Staten. De film verschilt aanzienlijk van de roman.
De hoofd fotografie vond eind 1993 plaats, voornamelijk in Georgia, North Carolina en South Carolina. Er werden uitgebreide visuele effecten gebruikt om Hanks op te nemen in gearchiveerde beelden en om andere scènes te ontwikkelen. De soundtrack bevat nummers die de verschillende periodes in de film weerspiegelen.
Forrest Gump werd op 6 juli 1994 in de Verenigde Staten uitgebracht en kreeg lovende kritieken voor de regie van Zemeckis, de uitvoeringen van Sinise en Hanks, de visuele effecten, de muziek en het scenario. De film was een enorm succes aan de kassa; het werd de best scorende film in Amerika die dat jaar werd uitgebracht en verdiende wereldwijd meer dan US $ 677 miljoen tijdens zijn theatrale run, waarmee het de op één na best scorende film van 1994 werd, achter The Lion King. De soundtrack verkocht meer dan 12 miljoen exemplaren. Forrest Gump won de Academy Awards voor beste film, beste regisseur, beste acteur voor Hanks, beste bewerkte scenario, beste visuele effecten en beste filmbewerking. Het ontving vele nominaties, waaronder Golden Globes, British Academy Film Awards en Screen Actors Guild Awards.
Er zijn wisselende interpretaties gemaakt van de hoofdpersoon en de politieke symboliek van de film. In 2011 selecteerde de Library of Congress de film voor bewaring in de Amerikaanse National Film Registry als zijnde “cultureel, historisch of esthetisch significant”.
2. Saving Private Ryan
Saving Private Ryan is een Amerikaanse epische oorlogsfilm uit 1998, geregisseerd door Steven Spielberg en geschreven door Robert Rodat. De film speelt zich af tijdens de invasie van Normandië in de Tweede Wereldoorlog en staat bekend om zijn grafische weergave van oorlog en de intensiteit van de opening van 27 minuten, waaronder een afbeelding van de aanval op Omaha Beach tijdens de landingen in Normandië. De film volgt de Amerikaanse Army Rangers Captain John H. Miller (Tom Hanks) en zijn team (Tom Sizemore, Edward Burns, Barry Pepper, Giovanni Ribisi, Vin Diesel, Adam Goldberg en Jeremy Davies) terwijl ze op zoek zijn naar een parachutist, Private First Class James Francis Ryan (Matt Damon), de laatst overgebleven broer van drie in actie omgekomen militairen. De film was een coproductie tussen DreamWorks Pictures, Paramount Pictures, Amblin Entertainment en Mutual Film Company, waarbij DreamWorks de film in Noord-Amerika distribueerde, terwijl Paramount de film internationaal uitbracht.
In 1996 presenteerde producer Mark Gordon het idee van Rodat, geïnspireerd door de gebroeders Niland, aan Paramount, dat uiteindelijk met de ontwikkeling van het project begon. Spielberg, die destijds DreamWorks oprichtte, kwam aan boord om het project te leiden en Hanks voegde zich bij de cast. Nadat de cast een training had gevolgd onder supervisie van Marines veteraan Dale Dye, begon de belangrijkste fotografie van de film in juni 1997 en duurde twee maanden. De D-Day-scènes van de film werden opgenomen in Ballinesker Beach, Curracloe Strand, Ballinesker, net ten oosten van Curracloe, County Wexford, Ierland, en gebruikten leden van de legerreserve van het Ierse leger als infanterie voor de D-Day-landing.
koop Saving Private Ryan bij bol.com
3. The Green Mile
The Green Mile is een Amerikaanse fantasy-misdaaddrama uit 1999, geschreven en geregisseerd door Frank Darabont en gebaseerd op de gelijknamige roman van Stephen King uit 1996. Tom Hanks speelt de hoofdrol in de death row als correction officer tijdens de Amerikaanse Grote Depressie, die getuige is van bovennatuurlijke gebeurtenissen die plaatsvinden nadat een raadselachtige gevangene (Michael Clarke Duncan) naar zijn instelling is gebracht. David Morse, Bonnie Hunt, Doug Hutchison en James Cromwell verschijnen in bijrollen.
De film ontving positieve recensies van critici en bracht $ 290 miljoen op met een budget van $ 60 miljoen. Hij werd genomineerd voor vier Academy Awards: Beste Film, Beste Mannelijke Bijrol voor Duncan, Beste Geluid en Beste Scenario op basis van eerder geproduceerd of gepubliceerd materiaal.
In een assistentiewoning in Louisiana in 1999 begint Paul Edgecomb te huilen tijdens het kijken naar de film Top Hat. Zijn metgezel Elaine maakt zich zorgen, en Paul legt haar uit dat de film hem herinnerde aan de gebeurtenissen van 1935, die plaatsvond toen hij als gevangenisofficier verantwoordelijk was voor de dodencel, wat ze de ‘Green Mile’ noemen.
koop The Green Mile bij bol.com
4. Cast Away
Cast Away is een Amerikaanse survivaldrama uit 2000, geregisseerd en gecoproduceerd door Robert Zemeckis, met in de hoofdrollen Tom Hanks, Helen Hunt en Nick Searcy. Hanks speelt een FedEx-medewerker die op een onbewoond eiland is gestrand nadat zijn vliegtuig in de Stille Zuidzee is neergestort en de film toont zijn wanhopige pogingen om te overleven. De film werd uitgebracht op 22 december 2000. De film bracht wereldwijd 429 miljoen dollar op, waarbij Hanks werd genomineerd voor Beste Acteur in een hoofdrol bij de 73e Academy Awards.
In 1995 is Chuck Noland een door tijd geobsedeerde systeemanalist, die de wereld rondreist om productiviteitsproblemen op FedEx-depots op te lossen. Hij heeft een langdurige relatie met Kelly Frears, met wie hij in Memphis, Tennessee woont. Hoewel het paar wil trouwen, verstoort het drukke schema van Chuck hun relatie.
Een kerst met familie wordt onderbroken doordat Chuck wordt opgeroepen om een werkprobleem in Maleisië op te lossen. Zijn FedEx-vrachtvliegtuig vliegt door een gewelddadige storm en stort neer in de Stille Oceaan. Chuck ontsnapt uit het zinkende vliegtuig en wordt gered door een opblaasbaar reddingsvlot, maar verliest daarbij de noodlocatorzender van het vlot. Hij klampt zich vast aan het reddingsvlot, verliest het bewustzijn en zweeft de hele nacht voordat hij op een eiland wordt aangespoeld.
5. Toy Story
Toy Story is een Amerikaanse computer geanimeerde komediefilm uit 1995, geproduceerd door Pixar Animation Studios en uitgebracht door Walt Disney Pictures. Het speelfilm regiedebuut van John Lasseter, was het de eerste volledig computer-geanimeerde speelfilm, evenals de eerste speelfilm van Pixar. Het scenario is geschreven door Joss Whedon, Andrew Stanton, Joel Cohen en Alec Sokolow uit een verhaal van Lasseter, Stanton, Pete Docter en Joe Ranft. De film bevat muziek van Randy Newman, werd geproduceerd door Bonnie Arnold en Ralph Guggenheim en werd geproduceerd door Steve Jobs en Edwin Catmull. Het bevat de stemmen van Tom Hanks, Tim Allen, Don Rickles, Wallace Shawn, John Ratzenberger, Jim Varney, Annie Potts, R. Lee Ermey, John Morris, Laurie Metcalf en Erik von Detten. De plot speelt zich af in een wereld waar antropomorf speelgoed tot leven komt wanneer mensen niet aanwezig zijn en richt zich op de relatie tussen een ouderwetse trekkoord-cowboypop genaamd Woody en een astronaut-actiefiguur, Buzz Lightyear, terwijl ze evolueren van concurrerende rivalen voor de genegenheid van hun eigenaar Andy Davis, tot vrienden die samenwerken om met hem herenigd te worden nadat ze van hem gescheiden zijn geweest.
Na het succes van Pixar’s korte film Tin Toy uit 1988 werd het bedrijf door Disney benaderd om een computeranimatiefilm te produceren die werd verteld vanuit het perspectief van een klein speelgoed. Lasseter, Stanton en Docter schreven behandelingen voor vroege verhalen, die werden afgewezen door Disney, die wilde dat de toon van de film “scherper” zou zijn. Na een aantal rampzalige verhaalrollen werd de productie stopgezet en werd het script herschreven om de gewenste toon en het thema Pixar beter weer te geven: “speelgoed wil heel graag dat kinderen ermee spelen, en dit verlangen stimuleert hun hoop, angsten en acties ‘. De studio, die toen uit een relatief klein aantal medewerkers bestond, produceerde de film onder slechts geringe financiële beperkingen.
6. Philadelpia
Philadelphia is een Amerikaanse juridische drama film uit 1993, geschreven door Ron Nyswaner, geregisseerd door Jonathan Demme en met in de hoofdrollen Tom Hanks en Denzel Washington. Het was een van de eerste reguliere Hollywood-films waarin hiv / aids, homoseksualiteit en homofobie werden erkend.
Voor zijn rol als Andrew Beckett won Hanks de Academy Award voor Beste Acteur bij de 66ste Academy Awards, terwijl het nummer “Streets of Philadelphia” van Bruce Springsteen de Academy Award won voor Best Original Song. Nyswaner werd ook genomineerd voor de Academy Award voor Best Original Screenplay, maar verloor van Jane Campion voor The Piano.
Andrew Beckett is senior medewerker bij het grootste ondernemings advocatenkantoor in Philadelphia. Hij verbergt zijn homoseksualiteit en zijn status als aids-patiënt voor de andere leden van de firma. Een partner in het bedrijf merkt een laesie op op Beckett’s voorhoofd. Hoewel Beckett de laesie toeschrijft aan een racquetball-blessure, duidt het op Kaposi-sarcoom, een AIDS-bepalende aandoening.
Kort daarna blijft Beckett enkele dagen thuis van zijn werk om een manier te vinden om zijn laesies te verbergen. Thuis voltooit hij het papierwerk voor een aan hem toegewezen zaak en brengt het vervolgens naar zijn kantoor, waarbij hij zijn assistenten instructies geeft om het papierwerk de volgende dag in te dienen, wat het einde betekent van de verjaringstermijn voor de zaak. Later die ochtend krijgt hij een telefoontje waarin hij om papierwerk vraagt, omdat de papieren kopie niet kan worden gevonden en er geen kopieën op de harde schijf van de computer staan. Het papierwerk wordt eindelijk ontdekt op een alternatieve locatie en wordt op het laatst mogelijke moment bij de rechtbank ingediend. De volgende dag wordt Beckett ontslagen door de partners van het bedrijf.
7. Big
Big is een Amerikaanse fantasy-komediedrama uit 1988, geregisseerd door Penny Marshall, met Tom Hanks als Adult Josh Baskin, een jonge jongen die een wens doet “om groot te zijn” en vervolgens van de ene op de andere dag volwassen wordt. De film speelt ook Elizabeth Perkins, David Moscow als de jonge Josh, John Heard en Robert Loggia, en is geschreven door Gary Ross en Anne Spielberg. Het werd geproduceerd door Gracie Films en gedistribueerd door 20th Century Fox.
Bij de release kreeg Big veel lovende kritieken, vooral voor de prestaties van Hanks. Het was ook een enorm commercieel succes en leverde wereldwijd $ 151 miljoen op tegen een productiebudget van $ 18 miljoen. De film ontving Academy Award-nominaties voor Beste Acteur (Hanks) en Beste Originele Scenario.
De twaalfjarige Josh Baskin, die bij zijn ouders en kleine zus Rachel woont in Cliffside Park, New Jersey, krijgt te horen dat hij te kort is voor een carnavalsrit genaamd de Super Loops, terwijl hij probeert indruk te maken op Cynthia Benson, een ouder meisje . Hij steekt een munt in een ongebruikelijke antieke arcade waarzegmachine genaamd Zoltar, en doet een wens om “groot” te zijn. Het geeft een kaart af waarop staat: “Uw wens is ingewilligd”, maar Josh is geschrokken als hij merkt dat het de hele tijd is losgekoppeld.
De volgende ochtend is Josh ineens uitgegroeid tot een volwaardige volwassene. Hij probeert de Zoltar-machine te vinden, maar ziet een leeg veld, het carnaval is verder gegaan. Bij thuiskomst probeert hij zijn hachelijke situatie uit te leggen aan zijn moeder, die weigert te luisteren en hem vervolgens bedreigt, omdat ze denkt dat hij een vreemde is die haar zoon heeft gekidnapt. Op de vlucht voor haar vindt hij vervolgens zijn beste vriend, Billy, en overtuigt hem van zijn identiteit door een rap te zingen die alleen zij kennen. Met Billy’s hulp ontdekt hij dat het minstens een maand duurt om de Zoltar-machine opnieuw te vinden, dus huurt Josh een kamer in een flophouse in New York City en krijgt hij een baan als gegevensinvoerder bij de MacMillan Toy Company.
8. Apollo 13
Apollo 13 is een Amerikaanse space docudrama-film uit 1995, geregisseerd door Ron Howard en met Tom Hanks, Kevin Bacon, Bill Paxton, Ed Harris en Gary Sinise. Het scenario van William Broyles Jr. en Al Reinert brengt de afgebroken Apollo 13-maanmissie uit 1970 in beeld en is een bewerking van het boek Lost Moon: The Perilous Voyage of Apollo 13 uit 1994 van astronaut Jim Lovell en Jeffrey Kluger. De film toont astronauten Lovell, Jack Swigert en Fred Haise aan boord van Apollo 13 voor de derde maanlandingsmissie van Amerika. Onderweg ontneemt een explosie aan boord hun ruimtevaartuig het grootste deel van zijn zuurstoftoevoer en elektrische stroom, waardoor NASA’s flight controllers de maanlanding moeten afbreken en de missie verandert in een strijd om de drie mannen veilig thuis te krijgen.
Howard deed er alles aan om een technisch nauwkeurige film te maken, gebruikmakend van de technische assistentie van NASA bij de training van astronauten en flight controllers voor zijn cast, en met toestemming om scènes aan boord van een vliegtuig met verminderde zwaartekracht te filmen voor een realistische weergave van de “gewichtloosheid” die de astronauten ervaren in ruimte.
Uitgebracht in de bioscopen in de Verenigde Staten op 30 juni 1995, ontving Apollo 13 lovende kritieken en werd genomineerd voor negen Academy Awards, waaronder Beste Film (winnen voor Beste Filmredactie en Beste Geluid). In totaal bracht de film wereldwijd meer dan $ 355 miljoen op tijdens zijn theatrale releases.
9. The Terminal
The Terminal is een Amerikaanse comedy-dramafilm uit 2004, mede geproduceerd en geregisseerd door Steven Spielberg, met in de hoofdrollen Tom Hanks, Catherine Zeta-Jones en Stanley Tucci. De film gaat over een Oost-Europese man die vast komt te zitten in de John F. Kennedy Airport-terminal in New York wanneer hem de toegang tot de Verenigde Staten wordt ontzegd en hij tegelijkertijd niet kan terugkeren naar zijn geboorteland vanwege een militaire staatsgreep.
De film is gedeeltelijk geïnspireerd door het waargebeurde verhaal van het 18-jarige verblijf van Mehran Karimi Nasseri in Terminal 1 van de luchthaven Parijs-Charles de Gaulle, Frankrijk, van 1988 tot 2006. Na het afronden van zijn vorige film, Catch Me If You Can, besloot Spielberg om The Terminal te regisseren omdat hij een andere film wilde maken ‘die ons aan het lachen en huilen kan brengen en een goed gevoel over de wereld kan geven’. Vanwege een gebrek aan geschikte luchthavens die bereid waren hun faciliteiten voor de productie te leveren, werd een volledige werkset gebouwd in een grote hangar op de LA / Palmdale Regional Airport, terwijl de meeste buitenopnamen van de film afkomstig waren van de internationale luchthaven Montréal – Mirabel.
De film werd op 18 juni 2004 in Noord-Amerika uitgebracht voor gemengde beoordelingen, maar was een commercieel succes en verdiende $ 77,9 miljoen aan binnenlandse bruto-inkomsten en $ 219,4 miljoen wereldwijd.
10. Catch Me If You Can
Catch Me If You Can is een Amerikaanse biografische misdaadfilm uit 2002, geregisseerd en geproduceerd door Steven Spielberg naar een scenario van Jeff Nathanson. Met filmsterren Leonardo DiCaprio en Tom Hanks, en Christopher Walken, Martin Sheen en Nathalie Baye in bijrollen. De film is gebaseerd op het leven van Frank Abagnale, die vóór zijn 19e verjaardag met succes miljoenen dollars verdiende door zich voor te doen als Pan American World Airways-piloot, een Georgia-arts en een officier van justitie in Louisiana. Zijn belangrijkste misdaad was chequefraude; hij werd zo bekwaam dat de FBI zich later tot hem wendde voor hulp bij het vangen van andere chequevervalsers.
De ontwikkeling van de film begon in 1980 maar duurde tot 1997, toen Spielberg’s DreamWorks de filmrechten op het gelijknamige boek van Abagnale uit 1980 kocht. David Fincher, Gore Verbinski, Lasse Hallström, Miloš Forman en Cameron Crowe werden allemaal geacht de film te regisseren voordat Spielberg besloot om de film zelf te regisseren. De opnames vonden plaats van februari tot mei 2002.
De film opende op 25 december 2002 tot kritisch en commercieel succes. Bij de 75ste Academy Awards werden Christopher Walken en John Williams respectievelijk genomineerd voor Beste Mannelijke Bijrol en Beste Originele Score.