De top tien ergste gebeurtenissen in de geschiedenis van de mensheid
Een niet zo’n leuke lijst, geplukt van het internet. Nummer 9 is wel grappig vind ik.
Voor alle duidelijkheid: dit is een lijstje van de Amerikaanse website thetoptens.com waarbij bezoekers van de site konden stemmen (de exacte link van de lijst vind ik niet meer direct terug).
Veel van de gebeurtenissen in deze lijst zijn echt heel erg, bij andere kan je je de vraag stellen of ze hier op zijn plaats zijn. Ook met de rangschikking ben ik het zelf niet altijd eens. Maar de Holocaust staat dan bijvoorbeeld wel terecht op 1 volgens mij.
Hou dat dus in het achterhoofd als je deze lijst bekijkt.
1. De Holocaust
De Holocaust, ook bekend als de Shoah, was de genocide in de Tweede Wereldoorlog van de Europese Joden. Tussen 1941 en 1945 vermoordden nazi-Duitsland en zijn medewerkers systematisch ongeveer zes miljoen Joden, ongeveer tweederde van de Joodse bevolking van Europa. De moorden werden gepleegd in pogroms en massale schietpartijen; door een vernietigingsbeleid door werk in concentratiekampen; en in gaskamers en gaswagens in Duitse vernietigingskampen, voornamelijk Auschwitz, Bełżec, Chełmno, Majdanek, Sobibór en Treblinka in bezet Polen. Duitsland heeft de vervolging in fasen uitgevoerd.
Na de benoeming van Adolf Hitler op 30 januari 1933 tot kanselier, bouwde het regime een netwerk van concentratiekampen in Duitsland voor politieke tegenstanders en degenen die als “ongewenst” werden beschouwd, te beginnen met Dachau op 22 maart 1933. Na de goedkeuring van de machtigingswet op 24 maart , die Hitler plenaire bevoegdheden gaf, begon de regering de joden te isoleren van het maatschappelijk middenveld; dit omvatte het boycotten van joodse bedrijven in april 1933 en het vaststellen van de wetten van Neurenberg in september 1935. Op 9-10 november 1938, acht maanden nadat Duitsland Oostenrijk had geannexeerd, werden joodse bedrijven en andere gebouwen geplunderd, vernield of in brand gestoken in heel Duitsland en Oostenrijk tijdens wat werd bekend als Kristallnacht (de “Nacht van gebroken glas”). Nadat Duitsland in september 1939 Polen was binnengevallen, wat de Tweede Wereldoorlog inluidde, zette het regime getto’s op om de joden van de rest van de bevolking te scheiden. Uiteindelijk werden in heel Duitsland en bezet Europa duizenden kampen en andere detentiecentra opgericht.
De segregatie van joden in getto’s culmineerde in het uitroeiingsbeleid dat de nazi’s de ‘definitieve oplossing voor de joodse kwestie’ noemden, die door hoge nazi-functionarissen werd besproken tijdens de Wannsee-conferentie in Berlijn in januari 1942. Onder leiding van de SS, met instructies van de hoogste leiding van de nazi-partij, werden binnen Duitsland zelf, in heel bezet Europa en binnen door de Duitse bondgenoten gecontroleerde gebieden moorden gepleegd. Paramilitaire doodseskaders, Einsatzgruppen genaamd, vermoordden in samenwerking met het Duitse leger en lokale medewerkers tussen 1941 en 1945 ongeveer 1,3 miljoen Joden bij massaschietpartijen en pogroms. Halverwege 1942 werden slachtoffers vanuit getto’s in heel Europa in verzegelde goederentreinen gedeporteerd naar vernietiging kampen waar ze, als ze de reis overleefden, werden doodgewerkt of vergast. De moord duurde voort tot het einde van de Tweede Wereldoorlog in Europa in mei 1945.
De Europese Joden waren het doelwit van uitroeiing als onderdeel van een grotere gebeurtenis tijdens het Holocaust-tijdperk, gewoonlijk gedefinieerd als beginnend in januari 1933, waarin Duitsland en zijn medewerkers andere groepen vervolgden en vermoordden, waaronder Slaven (voornamelijk etnische Polen, Sovjetburgers) en Sovjet krijgsgevangenen, de Roma, de “ongeneeslijk zieken”, politieke en religieuze dissidenten en homoseksuele mannen. Het dodental van deze groepen zou oplopen tot 11 miljoen.
2. De Tweede Wereldoorlog
De Tweede Wereldoorlog (vaak afgekort tot WO II of WO II) was een wereldoorlog die duurde van 1939 tot 1945. De overgrote meerderheid van de landen van de wereld – inclusief alle grootmachten – vormde uiteindelijk twee tegengestelde militaire allianties: de geallieerden en de as. Er ontstond een staat van totale oorlog, waarbij rechtstreeks meer dan 100 miljoen mensen uit meer dan 30 landen betrokken waren. De belangrijkste deelnemers wierpen hun volledige economische, industriële en wetenschappelijke capaciteiten achter de oorlogsinspanning, waardoor het onderscheid tussen civiele en militaire middelen vervaagde. De Tweede Wereldoorlog was het dodelijkste conflict in de menselijke geschiedenis, met 70 tot 85 miljoen dodelijke slachtoffers, van wie de meesten burgers waren in de Sovjet-Unie en China. Het omvatte bloedbaden, genociden waaronder de Holocaust, strategische bombardementen, dood door verhongering en ziekte met voorbedachten rade, en het enige gebruik van kernwapens in oorlog.
Japan, dat Azië en de Stille Oceaan wilde domineren, was in 1937 in oorlog met China, hoewel geen van beide partijen de oorlog aan de andere had verklaard. De Tweede Wereldoorlog zou in het algemeen zijn begonnen op 1 september 1939, met de invasie van Polen door Duitsland en de daaropvolgende oorlogsverklaringen aan Duitsland door Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Van eind 1939 tot begin 1941 veroverde of controleerde Duitsland in een reeks campagnes en verdragen een groot deel van het vasteland van Europa en vormde het de Axis-alliantie met Italië en Japan. In het kader van het Molotov-Ribbentrop-pact van augustus 1939 verdeelden Duitsland en de Sovjet-Unie de gebieden van hun Europese buren, Polen, Finland, Roemenië en de Baltische staten.
Na het begin van campagnes in Noord-Afrika en Oost-Afrika en de val van Frankrijk medio 1940, werd de oorlog voornamelijk voortgezet tussen de Europese asmogendheden en het Britse rijk. Oorlog in de Balkan, de luchtgevecht van Groot-Brittannië, de Blitz en de lange Slag om de Atlantische Oceaan volgden. Op 22 juni 1941 lanceerden de Europese asmogendheden een invasie van de Sovjet-Unie, waarmee het grootste slagveld van de oorlog in de geschiedenis werd geopend. Dit Oostfront zette de As, vooral de Duitse Wehrmacht, vast in een uitputtingsoorlog.
In december 1941 lanceerde Japan een verrassingsaanval op de Verenigde Staten en de Europese koloniën in de Stille Oceaan. Na een onmiddellijke Amerikaanse oorlogsverklaring aan Japan, gesteund door Groot-Brittannië, verklaarden de Europese asmogendheden snel de oorlog aan de VS in solidariteit met hun Japanse bondgenoot. Er volgden snelle Japanse veroveringen over een groot deel van de westelijke Stille Oceaan, door velen in Azië beschouwd als bevrijding van de westerse overheersing en resulterend in de steun van verschillende legers uit verslagen gebieden.
3. 9/11 World Trade Center aanvallen
De aanslagen van 11 september (ook wel 9/11 genoemd) waren een reeks van vier gecoördineerde terroristische aanslagen door de islamitische terroristische groepering al-Qaeda op de ochtend van dinsdag op de Verenigde Staten , 11 september 2001. De aanslagen resulteerden in 2.977 dodelijke slachtoffers, meer dan 25.000 gewonden, en veroorzaakten ten minste $ 10 miljard aan schade aan infrastructuur en eigendommen. Extra mensen zijn gestorven aan 9/11-gerelateerde kanker en luchtwegaandoeningen in de maanden en jaren na de aanvallen.
Vier passagiersvliegtuigen van twee grote Amerikaanse passagiersluchtvaartmaatschappijen (United Airlines en American Airlines) – die allemaal vertrokken vanaf luchthavens in het noordoosten van de Verenigde Staten op weg naar San Francisco en Los Angeles – werden gekaapt door 19 terroristen van al-Qaeda. Twee van de vliegtuigen, American Airlines Flight 11 en United Airlines Flight 175, stortten neer in respectievelijk de North- en South-torens, het World Trade Center-complex in Lower Manhattan. Binnen een uur en 42 minuten stortten beide torens van 110 verdiepingen in. Puin en de resulterende branden veroorzaakten een gedeeltelijke of volledige instorting van alle andere gebouwen in het World Trade Center-complex, inclusief de 47 verdiepingen tellende 7 World Trade Center-toren, evenals aanzienlijke schade aan tien andere grote omliggende gebouwen.
Een derde vliegtuig, American Airlines Flight 77, stortte neer in het Pentagon (het hoofdkantoor van het Amerikaanse ministerie van Defensie) in Arlington County, Virginia, wat leidde tot een gedeeltelijke instorting van de westkant van het gebouw. Het vierde vliegtuig, United Airlines Flight 93, werd aanvankelijk naar Washington D.C. gevlogen, maar stortte neer in een veld in Stonycreek Township bij Shanksville, Pennsylvania, nadat de passagiers de kapers hadden gedwarsboomd en in opstand waren gekomen. 9/11 is de dodelijkste terroristische aanslag in de menselijke geschiedenis en het dodelijkste incident voor brandweerlieden en wetshandhavers in de geschiedenis van de Verenigde Staten, met respectievelijk 343 en 72 doden.
4. De Zwarte Pest
De Zwarte Dood, ook wel bekend als de Pestilentie, de Grote builenpest, de Grote Plaag of de Pest, of minder vaak de Grote Sterfte of de Zwarte Pest, was de meest verwoestende pandemie in de menselijke geschiedenis, met als gevolg de dood van naar schatting 75 tot 200 miljoen mensen in Eurazië, met een piek in Europa van 1347 tot 1351. Aangenomen wordt dat de bacterie Yersinia pestis, die resulteert in verschillende vormen van pest (septicemisch, pneumonisch en, het meest voorkomend, builen), de oorzaak was. De Zwarte Dood was de eerste grote Europese pestuitbraak en de tweede pandemie. De pest veroorzaakte een aantal religieuze, sociale en economische omwentelingen, met ingrijpende gevolgen voor de loop van de Europese geschiedenis.
De Zwarte Dood is waarschijnlijk ontstaan in Centraal-Azië of Oost-Azië,van waar het langs de Zijderoute reisde en de Krim bereikte in 1343. Van daaruit werd het waarschijnlijk gedragen door vlooien die leefden op de zwarte ratten die op Genuese koopvaardijschepen reisden, zich over het Middellandse-Zeegebied verspreidden en de rest van Europa via het Italiaanse schiereiland bereikten.
Naar schatting heeft de Zwarte Dood 30% tot 60% van de Europese bevolking gedood. In totaal heeft de pest de wereldbevolking in de 14e eeuw mogelijk teruggebracht van naar schatting 475 miljoen tot 350-375 miljoen. Het duurde 200 jaar voordat de Europese bevolking terugkeerde naar het vorige niveau en sommige regio’s (zoals Florence) herstelden zich pas in de 19e eeuw. Uitbraken van de pest kwamen terug tot het begin van de 20e eeuw.
5. Atoombommen op Hiroshima en Nagasaki
De Verenigde Staten hebben op respectievelijk 6 en 9 augustus 1945, met toestemming van het Verenigd Koninkrijk, twee nucleaire wapens boven de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki tot ontploffing gebracht, zoals vereist door de Overeenkomst van Quebec. De twee bombardementen hebben tussen de 129.000 en 226.000 mensen gedood, van wie de meesten burgers waren, en blijven het eerste en enige gebruik van kernwapens in gewapende conflicten.
In het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog bereidden de geallieerden zich voor op een zeer kostbare invasie van het Japanse vasteland. Deze onderneming werd voorafgegaan door een conventionele en brandbommencampagne die 67 Japanse steden verwoestte. De oorlog in Europa was ten einde toen Duitsland op 8 mei 1945 zijn nederlaag ondertekende en de geallieerden richtten hun volle aandacht op de Pacific. De geallieerden riepen in de verklaring van Potsdam op 26 juli 1945 op tot de onvoorwaardelijke overgave van de Japanse keizerlijke strijdkrachten, met als alternatief “onmiddellijke en totale vernietiging”. Japan negeerde het ultimatum en de oorlog duurde voort.
De geallieerden gaven op 25 juli opdracht tot het gebruik van atoombommen in vier Japanse steden. Op 6 augustus liet een van de gemodificeerde B-29’s een uraniumkanonbom (“Little Boy”) op Hiroshima vallen. Een andere B-29 liet drie dagen later een plutonium-implosiebom (“Fat Man”) op Nagasaki vallen. De bommen verwoestten onmiddellijk hun doelen. In de komende twee tot vier maanden doodden de acute gevolgen van de atoom bombardementen tussen 90.000 en 146.000 mensen in Hiroshima en 39.000 en 80.000 mensen in Nagasaki; ruwweg de helft van de sterfgevallen in elke stad vond plaats op de eerste dag. Grote aantallen mensen stierven maandenlang daarna door de gevolgen van brandwonden, stralingsziekte en andere verwondingen, verergerd door ziekte en ondervoeding. In beide steden waren de meeste doden burgers, hoewel Hiroshima een aanzienlijk militair garnizoen had.
Japan gaf zich op 15 augustus over aan de geallieerden, zes dagen na de oorlogsverklaring van de Sovjet-Unie en het bombardement op Nagasaki. De Japanse regering tekende het nederlaag op 2 september in de Baai van Tokio, waarmee de Tweede Wereldoorlog effectief werd beëindigd.
6. De kruisiging van Christus (is zo gestemd)
De kruisiging van Jezus vond plaats in Judea in de 1e eeuw, hoogstwaarschijnlijk tussen 30 en 33 na Christus. De kruisiging van Jezus wordt beschreven in de vier canonieke evangeliën, waarnaar wordt verwezen in de nieuwtestamentische brieven, getuigd door andere oude bronnen, en is als een historische gebeurtenis bevestigd door niet-christelijke bronnen, hoewel er onder historici geen consensus bestaat over de exacte details.
Volgens de canonieke evangeliën werd Jezus gearresteerd en berecht door het Sanhedrin en vervolgens door Pontius Pilatus veroordeeld tot geseling en uiteindelijk gekruisigd door de Romeinen. Jezus werd ontdaan van zijn kleding en bood wijn gemengd met mirre of gal te drinken aan nadat hij had gezegd dat hij dorst had. Hij werd vervolgens tussen twee veroordeelde dieven opgehangen en stierf volgens het Evangelie volgens Marcus ongeveer zes uur later. Gedurende deze tijd hebben de soldaten een bord op het kruis aangebracht met de vermelding “Jezus van Nazareth, koning van de joden”, die volgens het evangelie van Johannes in drie talen is geschreven.
Volgens het evangelie van Johannes na Jezus ‘dood doorboorde een soldaat zijn zijde met een speer om er zeker van te zijn dat hij was gestorven, waarna bloed en water uit de wond stroomden. De bijbel beschrijft zeven uitspraken die Jezus deed terwijl hij aan het kruis was, evenals verschillende bovennatuurlijke gebeurtenissen die plaatsvonden. Gezamenlijk de Passie genoemd, zijn Jezus ‘lijden en verlossende dood door kruisiging de centrale aspecten van de christelijke theologie met betrekking tot de leer van redding en verzoening.
7. Aanval op Pearl Harbor
De aanval op Pearl Harbor was een verrassende, preventieve militaire aanval van de Imperial Japanese Navy Air Service op de Verenigde Staten (destijds een neutraal land) tegen de marinebasis Pearl Harbor in Honolulu net voor 08.00 uur, op zondagochtend 7 december 1941. De aanval leidde de volgende dag tot de formele toetreding van de Verenigde Staten tot de Tweede Wereldoorlog. De Japanse militaire leiding noemde de aanval tijdens de planning de Operatie en Operatie AI van Hawaii en Operatie Z. Japan bedoelde de aanval als een preventieve actie om te voorkomen dat de Amerikaanse vloot in de Stille Oceaan haar geplande militaire acties in Zuidoost-Azië tegen overzeese gebieden van het Verenigd Koninkrijk, Nederland en de Verenigde Staten zou verstoren.
In de loop van zeven uur waren er gecoördineerde Japanse aanvallen op de in de Verenigde Staten gehouden Filippijnen, Guam en Wake Island en op het Britse rijk in Malaya, Singapore en Hong Kong. De aanval begon om 7:48 uur. De basis werd aangevallen door 353 Japanse keizerlijke vliegtuigen (inclusief gevechtsvliegtuigen, niveau- en duikbommenwerpers en torpedobommenwerpers) in twee golven, gelanceerd vanaf zes vliegdekschepen. Alle acht US Navy-slagschepen werden beschadigd, met vier onder hen gezonken. Alles behalve USS Arizona werd later hersteld, en zes werden weer in dienst gesteld en gingen door met vechten in de oorlog.
De Japanners zonken of beschadigden ook drie kruisers, drie torpedobootjagers, een luchtafweervliegtuig, en een mijnenlegger. 188 Amerikaanse vliegtuigen werden vernietigd; 2.403 Amerikanen werden gedood en 1.178 anderen raakten gewond. Belangrijke basisinstallaties zoals de elektriciteitscentrale, het droogdok, de scheepswerf, het onderhoud en de opslag van brandstof en torpedo’s, evenals de onderzeese pieren en het hoofdkwartier (ook de thuisbasis van de inlichtingenafdeling) werden niet aangevallen. De Japanse verliezen waren licht: 29 vliegtuigen en vijf miniatuuronderzeeërs verloren en 64 militairen werden gedood.
8. De slavenhandel
De geschiedenis van de slavernij omvat vele culturen, nationaliteiten en religies van de oudheid tot heden. Maar de sociale, economische en juridische posities van slaven verschilden enorm in verschillende slavernijsystemen in verschillende tijden en plaatsen.
Slavernij komt relatief zelden voor onder jager-verzamelaarspopulaties omdat ze zich ontwikkelt onder omstandigheden van sociale stratificatie. Slavernij opereerde in de allereerste beschavingen (zoals Sumer in Mesopotamië, die teruggaat tot 3500 voor Christus). Slavernij komt voor in de Mesopotamische Code van Hammurabi (ca. 1860 voor Christus), die ernaar verwijst als een gevestigde instelling. Slavernij werd in een groot deel van Europa tijdens de vroege middeleeuwen gebruikelijk en duurde voort tot de volgende eeuwen. De Byzantijns-Ottomaanse oorlogen (1265–1479) en de Ottomaanse oorlogen in Europa (14e tot 20e eeuw) leidden tot de inname van grote aantallen christelijke slaven. De Nederlandse, Franse, Spaanse, Portugese, Britse, Arabische en een aantal West-Afrikaanse koninkrijken speelden een prominente rol in de Atlantische slavenhandel, vooral na 1600.
Hoewel slavernij overal ter wereld niet langer legaal is (met uitzondering van strafrechtelijke arbeid), blijft mensenhandel een internationaal probleem en werden naar schatting 25-40 miljoen mensen tot slaaf gemaakt vanaf 2013, de meerderheid in Azië. Tijdens de Tweede Soedanese Burgeroorlog 1983–2005 werden mensen in slavernij gebracht. Eind jaren negentig kwamen er aanwijzingen voor systematische kindslavernij en -handel op cacaoplantages in West-Afrika. Slavernij gaat door tot in de 21e eeuw. Hoewel Mauritanië in augustus 2007 de slavernij strafbaar stelde, worden naar schatting 600.000 mannen, vrouwen en kinderen, of 20% van de bevolking van Mauritanië, tot slaaf gemaakt, waarvan velen in slavenarbeid. Slavernij in de 21e eeuw gaat door, zelfs in landen als de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, waarbij India de nummer één is met naar schatting 8 miljoen slaven, gevolgd door China en Rusland. Islamitische quasi-staten zoals de Islamitische Staat Irak en de Levant en Boko Haram hebben vrouwen en kinderen ontvoerd en tot slaaf gemaakt (vaak om te dienen als seksslaven).
9. Geboorte van Donald Trump 🙂
Donald John Trump (geboren 14 juni 1946) is de 45e en huidige president van de Verenigde Staten. Voordat hij de politiek inging, was hij een zakenman en een tv-persoonlijkheid.
Trump is geboren en getogen in Queens, een deelgemeente van New York City, en behaalde een bachelor in economie aan de Wharton School. Hij nam in 1971 de leiding over het onroerendgoed bedrijf van zijn familie, hernoemde het tot The Trump Organization en breidde de activiteiten uit van Queens en Brooklyn naar Manhattan. Het bedrijf bouwde of renoveerde wolkenkrabbers, hotels, casino’s en golfbanen. Trump startte later verschillende side-ventures, meestal door zijn naam in licentie te geven. Hij produceerde en presenteerde The Apprentice, een reality-televisieserie, van 2003 tot 2015. Vanaf 2019 schatte Forbes zijn nettowaarde op $ 3,1 miljard.
Trump deed mee aan de presidentiële race van 2016 als Republikein en versloeg 16 andere kandidaten in de voorverkiezingen. Zijn politieke posities worden beschreven als populistisch, protectionistisch en nationalistisch. Ondanks dat hij in de meeste prognoses niet de voorkeur kreeg, werd hij verkozen boven de Democratische kandidaat Hillary Clinton. Hij werd de oudste eerste president van de Verenigde Staten, en de eerste zonder voorafgaande militaire of overheidsdienst.
Zijn verkiezing en beleid hebben tot talrijke protesten geleid. Trump heeft tijdens zijn campagne en presidentschap veel valse of misleidende verklaringen afgelegd. De verklaringen zijn gedocumenteerd door factcheckers en de media hebben het fenomeen algemeen beschreven als ongekend in de Amerikaanse politiek. Veel van zijn opmerkingen en acties worden gekenmerkt als racistisch geladen.
10. Het zinken van de Titanic
De RMS Titanic zonk in de vroege ochtenduren van 15 april 1912 in de Noord-Atlantische Oceaan, vier dagen na de eerste reis van het schip van Southampton naar New York City. Titanic, de grootste oceaanstomer die op dat moment in dienst was, had naar schatting 2224 mensen aan boord toen ze op zondag 14 april 1912 rond 23:40 uur (scheepstijd) op een ijsberg sloeg. Ze zonk twee uur en veertig minuten later om 02:20 op maandag 15 april, en leidde tot de dood van meer dan 1.500 mensen, waardoor het een van de dodelijkste maritieme rampen in vredestijd in de geschiedenis is.
Titanic ontving op 14 april zes waarschuwingen voor zee-ijs, maar reisde ongeveer 22 knopen toen haar uitkijk de ijsberg zag. Niet in staat om snel genoeg te draaien, kreeg het schip een blikseminslag die haar stuurboordkant omboorde en zes van haar zestien compartimenten naar de zee opende (het voorpiek, alle drie de ruimen en stookruimten 5 en 6). Titanic was ontworpen om te blijven drijven met vier van haar voorste compartimenten onder water, maar niet meer, en de bemanning realiseerde zich al snel dat het schip zou zinken. Ze gebruikten noodfakkels en radio (draadloze) berichten om hulp aan te trekken terwijl de passagiers in reddingsboten werden geplaatst.
In overeenstemming met de bestaande praktijk was het reddingsbootsysteem van Titanic ontworpen om passagiers naar nabijgelegen reddingsschepen te vervoeren, en niet om iedereen tegelijk aan boord te houden; daarom, met het schip snel zinkende en hulp nog steeds uren weg, was er geen veilige schuilplaats voor veel van de passagiers en bemanning. Daar komt nog bij dat een slecht beheer van de evacuatie ertoe leidde dat veel boten werden gelanceerd voordat ze helemaal vol waren.
Als gevolg hiervan zaten bij het zinken van de Titanic nog meer dan duizend passagiers en bemanningsleden aan boord. Bijna al degenen die in het water sprongen of vielen, verdronken of stierven binnen enkele minuten als gevolg van de koude.