Over Monstera’s valt veel meer te zeggen dan dat het enkel super populaire planten zijn bij ons in de Lage landen (en over de rest van de wereld). Zoals bij veel van onze kamerplanten geldt dat het meestal planten zijn uit warmere streken en dat ze ‘in het wild’ er veel imposanter uitzien. In onze woonkamer staan ze immers niet echt ideaal. Ze produceren vaak geen bloemen dus bij ons, en dus ook geen fruit!
1. Monstera-fruit bestaat en het is heerlijk
In het wild heeft Monstera Deliciosa ongelooflijk rijk fruit. Het smaakt naar de combinatie van aardbeien, passievrucht, mango en ananas. Het is zo lekker dat de Monstera Deliciosa er zijn naam aan te danken heeft.
2. Monstera’s hebben vaak verkeerde namen
Een daarvan is de Monstera Pertusum. Deze werd gecreëerd door een grote Amerikaanse kweker van Monstera Delicioca’s die vond dat de normale naam te gewoon was om zijn planten op een goede manier te promoten. Maar er zijn dus nog veel meer ‘verkeerde’ namen voor Monstera’s. Andere planten die dan weer lijken op echte monstera varianten krijgen dan weer soms ten onrechte de naam Monstera. de ‘mini Monstera’ is daar eentje van.
3. De gaten in een Monstera-blad hebben een functie
Tropische regenwouden zijn de natuurlijke habitat van de Monstera. Door gaten in de bladeren te ontwikkelen, zijn de grote Monstera-bladeren beter bestand tegen zware regenval en wind, omdat ze de elementen door de gaten laten passeren. Deze abnormale bladeren (monstera betekent vreemd in het Latijn) gaven de plant zijn naam. Een van de coolere monstera feiten toch? Een andere verklaring die je soms hoort is dat een Monstera-blad zo zonlicht zou doorlaten voor de onderliggende bladeren, maar in het wild zullen bladeren elkaar niet vaak bedekken. Bij ons steken kwekers en liefhebbers vaak verschillende planten bij elkaar waardoor je een dik bladerdak krijgt maar in het wild heb je dit effect niet. Het gaat bij kwekers overigens ook om verschillende concurrerende planten die elkaars bladeren bedekken. geen reden om zonlicht te gunnen aan een concurrent in het wild.
4. Monstera bladeren kunnen geen extra gaten maken
Een Monstera blad kan geen extra gaten maken tijdens de levensduur van het blad. Alle gaten bestaan al wanneer de plant voor het eerst het blad produceert. De reden dat bladeren extra gaten lijken te ontwikkelen is dat oudere en gezondere planten bladeren met steeds meer gaten maken en oudere bladeren met minder gaten na verloop van tijd afsterven.
5. Een Monstera kan een luchtplant zijn
Deze heeft wat meer uitleg nodig. Een Monstera is een hemiepiphyte. Een hemiepiphyte is een plant die een deel van zijn leven als epifyt leeft. Een epifyt (epi betekent ‘op’ en fyt betekent ‘plant’) is een plant die op een andere plant leeft. Sommige epifyten doden langzaam hun waardplant; we noemen ze dan parasieten. Gelukkig doet onze sympathieke Monstera dat niet.
Een baby Monstera begint als een gewone plant die uit de grond groeit, maar hij vertoont vreemd gedrag, want hij groeit dan snel naar de donkerste plek die hij kan vinden. Op deze manier kan de Monstera een boomstam vinden zonder dat hij ogen nodig heeft. Vanaf dat moment wordt de Monstera een epifyt en stijgt hij op van de bodem van de jungle, waarbij hij de boom gebruikt als ladder om meer zonlicht te krijgen. Hij begint dan zijn luchtwortels nodig te hebben om zich aan de waardplant te hechten en om water en voedsel uit de omgeving te halen.
En nu wordt het exotisch! Soms is de Monstera zo gehaast om naar de zon te gaan dat hij zijn basis negeert en uiteindelijk zijn verbinding met de aarde verliest. Hij leeft echt als een luchtplant dan van voedsel en water dat hij in zijn omgeving kan vinden in plaats van in de grond. Supercool toch! Dit is echter vrij zeldzaam en kan alleen gebeuren in een vruchtbaar en zeer vochtig klimaat. De Monstera kan later ook besluiten dat hij de grond mist en opnieuw contact maakt via nieuwe luchtwortels.
6. Monstera-meubels
Als je echt gek bent op Monstera’s, kun je een heel interieur creëren met alleen Monstera’s. De luchtwortels van Monstera’s worden in Guetamala gebruikt om mimbre-meubels te maken (vergelijkbaar met rotanmeubels). Ook manden zijn een optie.
Heb je zelf nog geen Monstera-plant? bekijk hier alle Monstera-planten die je kan kopen bij bol.com.
7. Luchtwortels die zich gedragen
Luchtwortels van klimplanten vernietigen vaak het oppervlak waaraan ze zich hechten. Denk maar eens aan hoe moeilijk het is om klimop van een gebouw te verwijderen. Goed nieuws: Monstera-luchtwortels zijn de gentleman onder de luchtwortels. Ze beschadigen je interieur niet, maar dienen alleen als extra ondersteuning of voedselbron voor je plant.
8. Monstera’s hebben spieren
Een beetje toch. Deze spier noemen we het geniculum. Het is de verbinding tussen het blad en de bladsteel. Je herkent het als het gerimpelde bladsteelgedeelte op de afbeelding hieronder. Een geniculum is typerend voor het Monstera-geslacht en zorgt ervoor dat de plant zijn bladeren naar de zon kan richten. Erg handig als je je Monstera verpot of opnieuw vastmaakt.
9. Monstera’s werden voor het eerst ontdekt in 1693.
De Monstera werd in het Westen voor het eerst ontdekt en beschreven door de Franse botanicus Charles Plumier. De Franse koning was zo blij met deze ontdekking dat hij hem tot Koninklijk Botanist benoemde. (Eigenlijk is dit niet volledig waar, want hij werd al tot Koninklijk Botanist benoemd vóór zijn reis naar Amerika die leidde tot zijn ontdekking van de Monstera. Het zou de Monstera desalniettemin nog stoerder maken.) Hij zag toen de Monstera Adansonii en gaf hem de naam Arum hederaceum amplis follies perforatis, wat Charles Plumiers brutale manier was om in het Latijn te zeggen dat het een plant uit de aronskelkfamilie was met sterk geperforeerde bladeren. Het supercoole is dat je daadwerkelijk een scan van het originele transcript van Charles Plumier online kan vinden. Pagina 46 bevat de beschrijving, pagina 169 de eerste westerse tekening ooit van de Monstera Adansonii.
In 1763 kopieerde de botanicus Linnaeus de beschrijving van de plant, maar besloot hem Dracontium pertusum te noemen (waarvan die Amerikaanse kweker uit feit 3 gedeeltelijk zijn marketingnaam heeft afgeleid). Dit was echter nogal een schande om te doen als botanicus, aangezien de Dracontium-familie een familie is van planten met bloemen met bloemblaadjes. De monstera heeft dit niet. Pertusum betekent gewoon gaten, dus Linnaeus had dat wel goed.
Pas in 1763, toen de Monstera Adansonii al als kamerplant in Engeland en Holland werd gebruikt, gaf de Franse botanicus Adanson de Monstera zijn definitieve naam. Hij is sindsdien populair gebleven.
10. De Monstera Deliciosa is vrij zeldzaam om een veelvoorkomende plant te zijn.
Terwijl de Monstera Adansonii al in 1693 werd ontdekt, werd de Monstera Deliciosa pas in 1840 beschreven door de Deense botanicus Liebmann toen hij de soort in Mexico vond. Het duurde zo lang omdat de Monstera Deliciosa vrij zeldzaam is om in het wild te zien. Het zou kunnen komen doordat de jonge plant uit zaad maar heel langzaam groeit en in het wild afsterft als hij geen boom vindt om tegenaan te groeien voordat hij zelf 20 cm lang is. Dus niet veel overlevingskansen! De reden dat hij zo populair is als kamerplant is dat hij heel snel groeit uit een stek, maar planten nemen in het wild natuurlijk geen stekken van zichzelf.
Als je meer weten over de verzorging van monstera-planten: Hoe verzorg je een Monstera-plant?
Heb je zelf nog geen Monstera-plant? bekijk hier alle Monstera-planten die je kan kopen bij bol.com.
