Top 10 beste fruitsoorten

Een top 10  van de meest gewaardeerde en lekkerste fruitsoorten. Als allerbeste fruit hebben we hier aardbeien, zeker in onze contreien erg populair. Op twee hebben we de exotische mango’s en op 3 staat de watermeloen. Laat in de comments maar weten welk fruit jij het lekkerst vindt.

1. Aardbei

De tuinaardbei (of gewoon aardbei) is een wijd verbreide hybride soort van het geslacht Fragaria, gezamenlijk bekend als de aardbeien, die wereldwijd worden verbouwd voor hun fruit. De vrucht wordt algemeen gewaardeerd om zijn karakteristieke aroma, felrode kleur, sappige textuur en zoetheid. Het wordt in grote hoeveelheden geconsumeerd, hetzij vers, hetzij in kant-en-klaarmaaltijden zoals jam, sap, taarten, ijs, milkshakes en chocolaatjes. Kunstmatige aardbeien smaakstoffen en -aroma’s worden ook veel gebruikt in producten zoals snoep, zeep, lipgloss, parfum en vele andere.

2. Mango

Een mango is een steenvrucht die wordt geproduceerd uit talrijke soorten tropische bomen die behoren tot het bloeiende plantengeslacht Mangifera en die voornamelijk worden gekweekt voor hun eetbare vruchten. De meeste van deze soorten komen in de natuur voor als wilde mango’s. Het geslacht behoort tot de cashewfamilie Anacardiaceae. Mango’s zijn inheems in Zuid-Azië, van waaruit de “gewone mango” of “Indiase mango”, Mangifera indica, wereldwijd is gedistribueerd om een ​​van de meest verbouwde vruchten in de tropen te worden. Andere Mangifera-soorten (bijv. Paardenmango, Mangifera foetida) worden op een meer gelokaliseerde basis gekweekt.

Wereldwijd zijn er enkele honderden verbouwers van mango. Afhankelijk van de cultivar varieert de mangovrucht in grootte, vorm, zoetheid, huidskleur en vleeskleur, die lichtgeel, goudkleurig of oranje kan zijn. Mango is de nationale vrucht van India en de nationale boom van Bangladesh.

3. Watermeloen

Watermeloen (Citrullus lanatus) is een bloeiende plantensoort van de Cucurbitaceae-familie. Een klauterende en achterblijvende wijnstokachtige plant, oorspronkelijk gedomesticeerd in Afrika. Het is wereldwijd een zeer gecultiveerde vrucht met meer dan 1.000 variëteiten.

Wilde watermeloenzaden zijn gevonden in de prehistorische Libische vindplaats Uan Muhuggiag. Er is ook bewijs uit zaden in farao-graven van watermeloenenteelt in het oude Egypte.

Watermeloen wordt gekweekt in gunstige klimaten van tropische tot gematigde streken over de hele wereld vanwege zijn grote eetbare vrucht, een bes met een harde korst en geen interne afdelingen, en wordt botanisch een pepo genoemd. Het zoete, sappige vruchtvlees is meestal dieprood tot roze, met veel zwarte zaden, hoewel er pitloze variëteiten bestaan. De vrucht kan rauw of gebeitst worden gegeten en de schil is eetbaar na het koken. Het kan ook worden geconsumeerd als sap of als ingrediënt in gemengde dranken.

Door aanzienlijke veredelingsinspanningen zijn ziektebestendige rassen ontstaan. Er zijn veel cultivars beschikbaar die binnen 100 dagen na het planten volwassen fruit produceren. In 2017 produceerde China ongeveer tweederde van het wereldtotaal aan watermeloenen.

4. Appel

Een appel is een eetbare vrucht die wordt geproduceerd door een appelboom (Malus domestica). Appelbomen worden wereldwijd geteeld en zijn de meest gekweekte soort in het geslacht Malus. De boom is ontstaan ​​in Centraal-Azië, waar zijn wilde voorouder, Malus sieversii, nog steeds wordt aangetroffen. Appels worden al duizenden jaren in Azië en Europa verbouwd en door Europese kolonisten naar Noord-Amerika gebracht. Appels hebben religieuze en mythologische betekenis in veel culturen, waaronder de Noorse, Griekse en Europese christelijke traditie.

Appelbomen zijn groot als ze uit zaad worden gekweekt. Over het algemeen worden appelcultivars vermeerderd door te enten op onderstammen, die de grootte van de resulterende boom regelen. Er zijn meer dan 7.500 bekende appelsoorten, wat resulteert in een scala aan gewenste eigenschappen. Er worden verschillende cultivars gekweekt voor verschillende smaken en gebruik, waaronder koken, rauw eten en ciderproductie. De wereldwijde productie van appelen in 2018 bedroeg 86 miljoen ton, waarbij China goed was voor bijna de helft van het totaal.

5. Banaan

Een banaan is een langwerpige, eetbare vrucht – botanisch gezien een bes – geproduceerd door verschillende soorten grote kruidachtige bloeiende planten in het geslacht Musa. In sommige landen worden bananen die voor het koken worden gebruikt, “bakbananen” genoemd, waardoor ze worden onderscheiden van dessertbananen. De vrucht is variabel in grootte, kleur en stevigheid, maar is meestal langwerpig en gebogen, met zacht vruchtvlees dat rijk is aan zetmeel en bedekt is met een schil, die groen, geel, rood, paars of bruin kan zijn als hij rijp is. De vruchten groeien in trossen die aan de bovenkant van de plant hangen. Bijna alle moderne eetbare pitloze (parthenocarp) bananen zijn afkomstig van twee wilde soorten – Musa acuminata en Musa balbisiana.

Musa-soorten komen oorspronkelijk uit de tropische Indomalaya en Australië, en zijn waarschijnlijk voor het eerst gedomesticeerd in Papoea-Nieuw-Guinea. Ze worden in 135 landen voornamelijk verbouwd voor hun fruit, en in mindere mate om vezels, bananenwijn en bananenbier te maken en als sierplanten. De grootste bananenproducenten ter wereld in 2017 waren India en China, die samen goed waren voor ongeveer 38% van de totale productie.

6. Druiven

Een druif is een vrucht, botanisch gezien een bes, van de bladverliezende houtachtige wijnstokken van het bloeiende plantengeslacht Vitis.

Druiven kunnen vers worden gegeten als tafeldruiven of ze kunnen worden gebruikt voor het maken van wijn, jam, druivensap, gelei, druivenpitextract, rozijnen, azijn en druivenpitolie. Druiven zijn een niet-climacterische fruitsoort, die meestal in clusters voorkomen.

7. Sinaasappel

De sinaasappel is de vrucht van verschillende citrussoorten in de familie Rutaceae; het verwijst voornamelijk naar Citrus × sinensis. De zoete sinaasappel plant zich ongeslachtelijk voort (apomixis door middel van nucellaire embryonie); variëteiten van zoete sinaasappel ontstaan ​​door mutaties.

De sinaasappel is een hybride tussen pompelmoes (Citrus maxima) en mandarijn (Citrus reticulata).

De sinaasappel is ontstaan ​​in een regio die Zuid-China, Noordoost-India en Myanmar omvat, en de vroegste vermelding van de zoete sinaasappel was in de Chinese literatuur in 314 voor Christus. Vanaf 1987 bleken sinaasappelbomen de meest gecultiveerde fruitboom ter wereld te zijn. Sinaasappelbomen worden veel gekweekt in tropische en subtropische klimaten vanwege hun zoete fruit. De vrucht van de sinaasappelboom kan vers worden gegeten, of verwerkt voor zijn sap of geurige schil. Vanaf 2012 waren zoete sinaasappelen goed voor ongeveer 70% van de citrusproductie.

In 2017 werd wereldwijd 73 miljoen ton sinaasappelen verbouwd, waarbij Brazilië 24% van het wereldtotaal produceerde, gevolgd door China en India.

8. Ananas

De ananas (Ananas comosus) is een tropische plant met eetbare vruchten en de economisch meest significante plant in de familie Bromeliaceae. De ananas is inheems in Zuid-Amerika, waar hij al eeuwenlang wordt verbouwd. De introductie van de ananas in Europa in de 17e eeuw maakte het tot een belangrijk cultureel icoon van luxe. Sinds de jaren 1820 wordt ananas commercieel geteeld in kassen en veel tropische plantages. Bovendien is het het op twee na belangrijkste tropische fruit in de wereldproductie. In de 20e eeuw was Hawaï een dominante producent van ananas, vooral voor de VS; in 2016 waren Costa Rica, Brazilië en de Filippijnen echter goed voor bijna een derde van de wereldproductie van ananas.

Ananas groeit als een kleine struik; de individuele bloemen van de niet-bestoven plant versmelten tot een meervoudige vrucht. De plant wordt normaal gesproken vermeerderd vanuit de offset die aan de bovenkant van de vrucht wordt geproduceerd of vanuit een zijscheut, en is meestal binnen een jaar volwassen.

9. Perzik

De perzik (Prunus persica) is een bladverliezende boom die inheems is in de regio van Noordwest-China tussen het Tarim-bekken en de noordelijke hellingen van het Kunlun-gebergte, waar hij voor het eerst werd gedomesticeerd en gecultiveerd. Het draagt ​​eetbaar, sappig fruit met verschillende kenmerken, de meesten perziken genoemd en andere (de variëteiten met een glanzende huid), nectarines.

De specifieke naam persica verwijst naar de wijdverspreide teelt ervan in Perzië (het huidige Iran), vanwaar het naar Europa werd overgeplant. Het behoort tot het geslacht Prunus, dat de kers, abrikoos, amandel en pruim in de rozenfamilie omvat. Vanwege hun nauwe verwantschap smaakt de pit van een perziksteen opmerkelijk veel op amandel, en perzikpitten worden vaak gebruikt om een ​​goedkope versie van marsepein te maken, bekend als persipan.

Perziken en nectarines zijn van dezelfde soort, hoewel ze commercieel als verschillende soorten fruit worden beschouwd. In 2018 produceerde China 62% van het wereldtotaal aan perziken en nectarines.

10. Framboos

De framboos is de eetbare vrucht van een groot aantal plantensoorten in het geslacht Rubus van de rozenfamilie. De meeste daarvan zijn in het ondergeslacht Idaeobatus; de naam is ook van toepassing op deze planten zelf. Frambozen zijn meerjarig met houtachtige stengels.

De wereldproductie van frambozen in 2018 bedroeg 870.209 ton, aangevoerd door Rusland met 19% van het wereldtotaal.