10 brandende feiten over de Ku Klux Klan

De Ku Klux Klan, een van de meest verguisde haatgroepen ter wereld, heeft een rijke geschiedenis van gekte. We hebben al gekeken naar enkele van hun bizarre heldendaden, waaronder hun betrokkenheid bij Muhammad Ali en hun minachting voor de Westboro Baptist Church. Hier zijn nog 10 feiten over de Klan, van het verhaal van een Joodse bedrieger tot de Grote Draak die een vrouwenadviesboek schreef.

10. De KKK is niet één grote groep

Een vluchtig onderzoek van de geschiedenis zou erop kunnen wijzen dat de Ku Klux Klan, in een of andere vorm, bestond sinds het einde van de burgeroorlog. De Klan heeft echter een aantal verschillende tijdperken doorgemaakt. De eerste organisatie werd bijna onmiddellijk voor het einde van de burgeroorlog gevormd, maar bestond pas een paar jaar voordat ze werd opgeheven.

Ongeveer 45 jaar later herrees de Klan na de release van de film The Birth of a Nation uit 1915. Ze scholden niet alleen tegen zwarten, maar ook tegen katholieken, joden, immigranten en zelfs tegen het gebruik van alcohol. Dit was de krachtigste versie van de KKK, met een ledental dat op zijn hoogtepunt werd geschat op twee tot zes miljoen. Dit was de groep die het brandende kruis introduceerde.

De tweede versie van de Klan raakte in de jaren dertig grotendeels uit de gratie en tegen de tijd dat de Tweede Wereldoorlog begon, waren er nog maar een handvol leden over. De groep kwam weer in opstand als reactie op de ontluikende burgerrechtenbeweging. De Klan van vandaag is niet één samenhangende groep, maar een verzameling losjes gelieerde entiteiten. Tientallen groepen zijn verspreid over de Verenigde Staten, voornamelijk in het zuiden. Hoewel dit hun macht enigszins beperkt, maakt het het ook moeilijk om te bepalen hoe groot hun lidmaatschap is.

9. Toen de KKK Rosa Parks Highway adopteerde

In tegenstelling tot bijvoorbeeld de Ridders van Columbus, staat de KKK niet echt bekend om een ​​sterk gevoel van burgertrots. Dus toen een Klan-lid in 1994 probeerde een stuk Missouri-snelweg aan te nemen, wat betekende dat de organisatie de verantwoordelijkheid voor het onderhoud ervan op zich zou nemen, werd zijn aanvraag afgewezen. Missouri kreeg echter de laatste lach. Ze noemden het stuk van de I-55 de “Rosa Parks Highway” naar de iconische burgerrechtenactivist.

Thomas Robb, de nationale directeur van de Ridders van de Ku Klux Klan, reageerde door te zeggen: “Als ze denken dat dit ertoe zal leiden dat we slaap verliezen of kreunen vergissen ze zich. Het is weer een poging om ons blanke, christelijke erfgoed in het gezicht te schoppen.” De KKK hield zich niet aan de afspraak en kwam nooit een keer langs om de snelweg schoon te maken. Robb beweerde dat ze twijfelden aan de deal omdat de persoon die de aanvraag oorspronkelijk had ingediend niet langer in de Klan was.

8. Zach Galifianakis vs. The Grand Wizard

De mollige, bebaarde Zach Galifianakis was de doorbreek ster van de Hangover-filmtrilogie. Hoewel hij pas recent beroemd is geworden, staat hij al jaren aan de rand van de entertainmentindustrie. In 2006 was hij een castlid van Comedy Central’s faux nieuwsuitzending Dog Bites Man. Het netwerk filmde 10 afleveringen. Slechts negen werden uitgezonden.

De tiende, getiteld ‘Klan Rally’, houdt in dat de bemanning onbewust een Klan-picknick bijwoont. Het personage van Zach, Alan Finger, interviewt uiteindelijk de Grand Wizard door middel van een reeks absurde vragen. Zach had later wat spijt van zijn deelname aan de show, maar “Klan Rally” viel hem op. Hij zei: “Het was niet voor mij. Maar ik heb de Grote Tovenaar van de KKK kunnen vragen of hij ooit Big Momma’s House 2 heeft gezien, wat in veel opzichten waarschijnlijk het hoogtepunt van mijn carrière is.’

7. Het zelfhulpboek van David Duke

David Duke richtte de Ridders van de Ku Klux Klan op, een uitloper van de traditionele KKK die moderner en professioneler wilde zijn. Leden dragen bijvoorbeeld zakelijke pakken in plaats van de standaard witte gewaden. Maar de groep is net zo controversieel als de originele KKK, en Duke zelf is een veroordeelde crimineel en een Holocaust-ontkenner.

Ondanks zijn status als Grote Draak had Duke nog donkerdere skeletten in zijn kast. In 1976 schreef hij een zelfhulpboek voor vrouwen onder het pseudoniem ‘Dorothy Vanderbilt’. Dorothy’s boek Finder’s Keepers— Finding and Keeping the Man You Want is gelukkig niet meer gedrukt, maar degenen die de pech hebben een exemplaar te bemachtigen, kunnen getuigen van de aard ervan. Het boek leest als een verzameling tips van Cosmo. Het biedt niet alleen dieet- en mode-advies, maar waagt zich ook in de slaapkamer en noemt orale seks ‘een behoorlijke snack voor het slapengaan’.

6. De Joodse Klansman

Dan Burros was een vreemde man. Geboren Joods, werd hij aangetrokken tot fascistische idealen en de nazi’s. Nadat hij in 1955 de middelbare school had afgerond, nam hij dienst bij het leger, maar na een drietal zelfmoordpogingen (waaronder een waarbij hij een briefje achterliet waarin hij Hitler prees), werd hij ontslagen wegens ‘redenen van ongeschiktheid, karakter en gedragsstoornis’.

Later trad hij toe tot de KKK en werd hij door de keizerlijke tovenaar Robert Shelton uitgeroepen tot Grand Dragon of New York. Natuurlijk was het een probleem om een ​​Joodse Klansman te zijn. Burros probeerde zijn verleden te verbergen. Maar de Grand Dragon werd op 31 oktober 1965 ontmaskerd dankzij een artikel in de New York Times – “State Klan Leader Hides Secret of Jewish Origin” – door verslaggever John McCandlish Philips Jr. Op dat moment verbleef Burros in het huis van collega’s. Klanlid Ray Frankenhouser, de Grote Draak van Pennsylvania.

Toen Dan de kop zag, greep hij zijn .32-kaliber revolver. Hij beweerde: “Ik heb niets om voor te leven”, schoot hij zichzelf in de borst. Hij overleefde deze wond. In het bijzijn van verschillende geschokte getuigen zei hij vervolgens: “Dit zal het doen”, waarna hij zichzelf in de zijkant van het hoofd doodschoot, dit keer dodelijk.

5. De eerste Grand Dragon

In het begin van de film Forrest Gump leren we dat het titulaire personage is vernoemd naar een historische figuur genaamd Nathan Bedford Forrest. Voor de burgeroorlog was Nathan Forrest een miljonair plantage-eigenaar en slavenhandelaar. Tijdens de oorlog klom hij op tot luitenant-generaal en was een felle en competente leider. Forrest nam het verlies van het Zuiden zeer zwaar op en zijn eigen persoonlijke financiën waren geruïneerd.

Hij viel in bij de jonge Ku Klux Klan en werd de leider (of Grote Draak) in april 1867. De oorspronkelijke Klan was van korte duur. De neiging tot geweld leidde ertoe dat gerenommeerde leden van de gemeenschap afhaakten. Gefrustreerd ontbond Forrest de organisatie in 1869 grotendeels. De houding van Forrest leek in zijn latere jaren wat milder te worden. Tijdens zijn laatste publieke optreden in 1875 nam hij inderdaad een boeket bloemen van een zwarte vrouw aan en zei tegen de menigte: “Ik accepteer de bloemen als een aandenken aan verzoening tussen de blanke en gekleurde rassen van de zuidelijke staten. Ik accepteer het meer in het bijzonder omdat het van een gekleurde dame komt, want als er iemand op Gods aarde is die van de dames houdt, geloof ik dat ik het zelf ben.”

Hoe oprecht dergelijke uitspraken kunnen zijn, staat ter discussie. Forrest was betrokken bij allerlei lelijke incidenten, waaronder het bloedbad van zwarte troepen van de Unie in Fort Pillow, Tennessee. Desondanks is er ten minste één openbare school naar hem vernoemd.

4. De KKK versus de Lumbee-stam

De KKK is verantwoordelijk voor allerlei vormen van wreedheid, en de vergelding van hun slachtoffers werd soms ook behoorlijk gewelddadig. In 1957 begon de groep, geleid door Grand Dragon James “Catfish” Cole, leden van de Lumbee Tribe van Robeson County te kwellen. Op 13 januari 1958 verbrandden ze kruisen op de voortuinen van twee families – een van een Lumbee-vrouw die beschuldigd werd van het daten van een blanke man en de andere van een Lumbee-familie die naar een traditioneel blanke buurt was verhuisd. Een Klan-rally was gepland voor januari 18 december 1958.

Tussen de 50 en 100 Klansmen arriveerden, maar merkten dat ze in de minderheid waren door een menigte Lumbee-mannen. Er brak geweervuur ​​uit. Veel van de Klan, waaronder Cole, vluchtten. Beelden van de schermutseling, die bekend zou komen te staan ​​als de ‘Battle of Hayes Pond’, werden gepubliceerd in een uitgave van februari 1958 van Life magazine. Cole zat in de gevangenis voor het aanzetten tot rellen, en de KKK was nooit meer actief in Robeson County. De Lumbee vieren de confrontatie tot op de dag van vandaag.

3. Interraciaal Klanhonkbal

Het lijkt ons misschien onmogelijk voor te stellen, maar als de Klan niet betrokken is bij racistische activiteiten, komen ze samen om te barbecueën en rond te hangen zoals de rest van ons. In de jaren 1920 waren er verschillende ervaren KKK-honkbalteams. Verrassend genoeg hadden ze geen problemen met het spelen tegen volledig zwarte teams.

Op 21 juni 1925, meer dan twee decennia voordat Jackie Robinson het veld zou betreden voor de Brooklyn Dodgers, namen Klan-spelers het op tegen de volledig zwarte Monrovians van de Colored Western League in Wichita, Kansas. Er deden zich geen lelijke incidenten voor, waarschijnlijk omdat katholieke scheidsrechters waren aangesteld om elke vorm van vriendjespolitiek te voorkomen. De Monrovians, die de wedstrijd ingingen met een indrukwekkend record, behaalden een 10-8 overwinning.

De Klan speelde ook wedstrijden tegen Joodse teams, zoals de clash in 1926 tussen de Klansmen en de Hebreeuwse All-Stars.

2. Getuigenbescherming

Neo-fascist Frazier Glenn Miller Jr. diende 20 jaar in het Amerikaanse leger, waarvan 13 als groene baret, en volgde een opleiding die hem inderdaad tot een zeer gevaarlijke man maakte. Hij begon de Carolina Knights of the Ku Klux Klan in 1980. In 1986 werd ontdekt dat Millers organisatie van plan was burgerrechtenadvocaat Morris Dees te vermoorden voor zijn werk bij het Southern Poverty Law Center. De SPLC, opgericht in 1971, werd opgericht om haatgroepen voor de rechtbank te bestrijden.

Miller werd bevolen zich niet in te laten met paramilitaire activiteiten, een uitspraak die hij negeerde. In 1987 werden hij en verschillende andere mannen gevonden met een arsenaal met granaten en automatische wapens. Hij werd ook gearresteerd toen hij betrapt werd op de achterbank van een auto met een zwarte mannelijke prostituee in drag. Maar hij ontweek vervolging om een ​​simpele reden: hij zou een FBI-informant worden en zich overgeven aan zijn blanke racistische broeders.

Voor zijn getuigenis kreeg hij een nieuwe identiteit als Frazier Cross om hem te beschermen tegen de verschillende KKK-groepen in het hele land . Hij bleef niet lang onder de radar, schreef uiteindelijk een autobiografie, rende naar kantoor en verscheen in talkshows om zijn lelijke opvattingen te omarmen. Op 13 april 2014 schoot hij drie mensen dood voor een Joods gemeenschapscentrum en bejaardentehuis , naar verluidt “Heil Hitler” schreeuwend toen hij de trekker overhaalde.

1. De KKK vs. Evolutie

Het huidige debat over hoe scholen evolutie moeten onderwijzen, lijkt misschien absurd, maar in de jaren twintig probeerden wetenschappers nog steeds te bewijzen dat evolutie überhaupt bestond. De zoektocht van de Sovjetwetenschapper Ilya Ivanov in deze kwestie werd gesteund door een regering die probeerde elk spoor van religie uit de bevolking te verwijderen. Er was geen duidelijke route voor Ivanov om te bewijzen dat de mens van apen afstamt. Maar hij had in het verleden succes gehad met het maken van dierlijke hybriden, en hij veronderstelde dat als hij een mens kon fokken met een chimpansee, hij het debat voor eens en voor altijd zou beslechten.

Hij probeerde eerst vrouwelijke chimpansees te insemineren met menselijk sperma. Toen dit niet uitkwam, besloot hij zich te laten insemineren. En om genoeg sperma van chimpansees te krijgen, nam Ivanov contact op met Rosalia Abreu, een Cubaanse erfgename die een grote chimpansee-menagerie onderhield buiten Havana. Schepper.” Ze dreigden Abreu persoonlijk aan te vallen als ze doorging met Ivanovs experimenten. Abreu gaf toe aan de intimidatie en voordat Ivanov een andere bron van chimpansees kon vinden, werd hij verstrikt in een van Stalins zuiveringen en stierf in ballingschap.