10 fascinerende feiten over de Azteken
De Azteken zijn het best bekend voor het eten van chocolade, het doden van massa’s mensen als offer aan hun heidense goden en uiteindelijk worden ze verlagen door de Spanjaarden. Ze staan bij de meesten bekend als een oorlogszuchtig, barbaars ras, vooral vanwege het ongelooflijke aantal mensen dat ze hebben gedood. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, waren ze echter niet zonder cultuur. De Azteken hadden een ongelooflijk complexe sociale systeemstructuur en geloofden sterk in onderwijs, familie en kunst. Zelfs hun systeem van slavernij was zeer gedetailleerd en helemaal niet zoals je zou verwachten van slavernij. Kortom, hoewel ze misschien een beetje psychopathisch lijken, is er veel meer over de Azteken te ontdekken dan op het eerste gezicht lijkt. Hieronder vindt u tien interessante feiten over de Azteken.
1. Artistiek
Feit: de Azteken sportten en waren een zeer artistiek volk.
De Azteken waren ze een zeer artistiek volk. Azteken waren dol op aardewerk en beeldhouwen en creëerden ook veel verschillende artistieke tekeningen. Ze ontwierpen kunst voor hun krijgers die vervolgens vaak werden toegepast als tatoeages om hen te eren voor hun prestaties; ze hadden ook een liefde voor poëzie. De Azteken speelden ook teamsporten, met name een spel dat erg populair was onder hen, Ullamaliztli genaamd.
Het spel maakte gebruik van een rubberen bal, wat een redelijk geavanceerd concept was voor hun tijd en werd gespeeld op een veld dat een Tlachtli werd genoemd. Het doel van het spel was om de bal door een kleine stenen ring te krijgen; het was echter een buitengewoon moeilijk spel om te spelen. De bal mocht de grond niet raken en spelers mochten hem alleen met hoofd, ellebogen, knieën en heupen aanraken.
9. Verplicht onderwijs
Feit: de Azteken hadden verplichte scholen, gescheiden tussen jongens en meisjes.
Hoewel de Azteken sterk de nadruk legden op ouders die hun kinderen goed onderwezen, hadden ze ook verplicht openbaar onderwijs voor alle kinderen. Degenen van een adellijke klasse hadden verschillende scholen om naar toe te gaan en scholen waren ook gescheiden door geslacht. Adellijke jongens zouden naar de Calmecac-school worden gestuurd, waar ze van de priesters leerden over geschiedenis, astronomie, kunst en hoe ze moesten regeren en leiden. Jongens van lagere kaste werden naar de Cuicacalli-school gestuurd, die veel meer gericht was op het voorbereiden van hen op mogelijke dienst in het leger als krijgers. Meisjes werden naar aparte scholen gestuurd en veel meer van hun onderwijs was thuis, waar ze huishoudelijke taken leerden, zoals koken en weven.
8. Overwonnen door ziekte
Feit: de meeste Azteken werden eigenlijk verslagen door ziekte, niet door oorlog.
Hoewel velen misschien proberen te beweren dat de Spanjaarden de Azteken versloegen door militaire genialiteit, kon dit niet verder van de waarheid zijn. In feite werden de oorspronkelijke aanvallen van de Spanjaarden grondig afgeslagen en moesten ze zich haastig terugtrekken. De Azteken hadden eigenlijk een redelijk goede kans om de Spanjaarden te verslaan en de algehele oorlog was redelijk dichtbij. Het kan gemakkelijk worden gezegd dat het uiterst onwaarschijnlijk is dat ze in handen van de Spanjaarden zouden zijn gevallen als de pokken van de Europeanen er niet waren geweest die zo velen van hen hebben uitgeroeid, vooral hun leiders. De schade veroorzaakt door Europese ziekten was enorm, naar schatting stierven in een periode van slechts vijf jaar meer dan twintig miljoen Mexicanen als gevolg van de door de Spanjaarden overgebrachte ziekten.
7. Verkeerde naam
Feit: De naam Azteken is achteraf aan hen gegeven.
We kennen de Azteken allemaal onder die naam, maar het was niet echt een naam die ze zichzelf ooit noemden. De westerlingen die de naam Azteken bedachten, namen het waarschijnlijk van een van de oorspronkelijke plaatsen waar de Azteken rond de twaalfde eeuw leefden, Aztlan genaamd, in het noordelijke deel van Mexico. De Azteken zelf noemden zichzelf echter Mexica, waar de naam voor het land Mexico oorspronkelijk vandaan kwam.
6. Geavanceerde administratie
Feit: ze hadden een geavanceerd systeem voor het schrijven en bijhouden van gegevens.
De Azteken hadden hun eigen taal en het heette N’ahuatl, het alfabet voor deze taal was een vorm van het schrijven van afbeeldingen. Kennis over hoe dingen op te schrijven was zeer gespecialiseerd en werd meestal uitgevoerd door geleerde schriftgeleerden en priesters, die de nodige training hadden gehad. Notities werden bijgehouden op papier gemaakt van schors of hertenhuid. Het schrijven werd meestal uitgevoerd met houtskool en vervolgens gekleurd met groenten en andere stoffen. Ze hielden belastinggegevens bij, historische gegevens, hielden informatie bij met betrekking tot de religieuze offers en andere ceremonies en schreven zelfs poëzie. Soms zetten ze hun geschriften bij elkaar in een soort geïmproviseerd boek dat ze een codice noemden.
5. Begrafenisgebruiken
Feit: de Azteken hadden heel vreemde begrafenisgebruiken.
We hebben allemaal de legendes gehoord over het bouwen op de top van een Indiaas kerkhof, maar de Azteken gaven er weinig om dat er dingen op hun graven werden gebouwd. In feite maakten de Azteken er een gewoonte van om hun voorouders onder en rond hun huizen te begraven. Als een Azteek van een zeer hoge gestalte was, werden ze over het algemeen in plaats daarvan gecremeerd. De Azteken geloofden dat de crematie de ziel van de dode krijger of heerser zou veranderen en hen rechtstreeks naar hun versie van de hemel zou sturen. Soms doodden de Azteken ook een hond en begroeven of cremeerden deze met de persoon, zodat hij hen kon begeleiden op hun reis door het hiernamaals.
4. Verkoop van hun kinderen
Feit: ze verkochten vaak hun eigen kinderen als slaaf.
Het was in de Azteekse samenleving helemaal niet ongebruikelijk dat iemand die arm was zijn eigen kinderen als slaaf verkocht. Niet alleen dat, maar veel Azteken zouden zichzelf ook als slaaf verkopen. In veel gevallen zou iemand failliet gaan en het gevoel hebben dat er geen uitweg meer was, zichzelf of hun kinderen als slaaf verkopen zou hen wat inkomen opleveren en als ze hard werkten, zouden ze zich uiteindelijk weer kunnen terugkopen. Sommigen bleven het grootste deel van hun leven slaven, wat niet verwonderlijk is, want slaaf zijn onder de Azteken was niet zo erg. Je zou kunnen trouwen, kinderen krijgen en je eigen land bezitten
3. Polygamie
Feit: Azteekse mannen mochten polygamie beoefenen.
Azteekse mannen mochten meer dan één vrouw hebben, maar er waren bepaalde strikte regels voor deze relaties. De eerste vrouw die de man nam, werd beschouwd als zijn ‘hoofdvrouw’ en was de enige met wie hij huwelijksceremonies doormaakte. De andere vrouwen waren slechts secundair, maar werden nog steeds erkend in de officiële archieven. Hoewel de eerste vrouw als de belangrijkste vrouw werd beschouwd, werd van de man nog steeds verwacht dat hij al zijn vrouwen met evenveel respect zou behandelen. Terwijl de man het hoofd van het huishouden was, hadden vrouwen nog steeds veel macht in de relatie en werden ze goed behandeld in de Azteekse samenleving. Extra echtgenotes droegen bij aan de rijkdom van de familie en werden beschouwd als een teken van grote status, dit gaf hen een hoge positie in de cultuur. De Azteken stonden in sommige situaties echtscheiding toe, maar op overspel door beide partijen stond de doodstraf.
2. Slavernij
Feit: de Azteken hadden een uniek systeem voor slavernij.
De slavernij onder de Azteken was heel anders dan die van de Europeanen en volgde heel andere regels. Slavenkinderen waren niet automatisch eigendom, en slaven konden bezittingen bezitten en zelfs andere slaven. Als een slaaf zich in een tempel zou kunnen presenteren, zouden ze worden vrijgelaten, of als ze zich van hun meester konden losmaken en op menselijke uitwerpselen buiten de markt stappen. Als een slaaf probeerde weg te rennen, mochten alleen de meester of zijn familieleden achter hen aan rennen. Slaven konden zelfs hun eigen vrijheid kopen. Het systeem voor slavernij onder de Azteken was vrij uniek en leek veel meer op contractarbeid dan de meeste moderne ideeën over slavernij.
1. Menselijke offers
Feit: Sommige historici geloven dat de offers en het kannibalisme te wijten zijn aan een eiwittekort.
Hoewel de meest populaire theorie met betrekking tot Azteekse offers is dat ze gewoon rituelen uitvoerden voor hun heidense goden en mensen onder controle hielden, heeft een antropoloog genaamd Michael Harner een heel ander idee. Harner schatte dat jaarlijks ongeveer 20.000 mensen ritueel werden geofferd door de Azteken. De mensen die werden geofferd, werden vaak gegeten, als onderdeel van het offerritueel. Harner stelde de theorie voor dat het hele ding kannibalisme was, vermomd als offer, omdat de Azteken niet genoeg vlees in hun dieet hadden. Hoewel het niet zeker is dat de Azteken elkaar aten vanwege een eiwittekort, zoals Harner voorstelt, is het bewijs van kannibalisme moeilijk te negeren.
Extra: de Azteekse hoofdstad Tenochtitlan
Extra: Azteekse kunst
Extra: enkele Azteekse goden