20 ongelooflijke optische illusies

Een optische illusie wordt altijd gekenmerkt door visueel waargenomen beelden die, althans in termen van gezond verstand, bedrieglijk of misleidend zijn. Daarom wordt de informatie die door het oog wordt verzameld, door de hersenen verwerkt om op het eerste gezicht een waarneming te geven die niet overeenkomt met een fysieke meting van de stimulus. Hier is een lijst van twintig verbazingwekkende illusies.

Laat in de reacties weten welke jullie de leukste vinden. Voor mij is het nummer 7.

20. Blivet

Een blivet, ook wel poiuyt genoemd, is een niet te ontcijferen figuur, een optische illusie en een onmogelijk object. Het lijkt aan het ene uiteinde drie cilindrische uitsteeksels te hebben die vervolgens op mysterieuze wijze veranderen in twee rechthoekige uitsteeksels aan het andere uiteinde.

19. Bezold-effect

Het Bezold-effect is een optische illusie, genoemd naar een Duitse professor in de meteorologie, Wilhelm von Bezold (1837-1907), die ontdekte dat een kleur er anders uit kan zien, afhankelijk van de relatie met aangrenzende kleuren. In het bovenstaande voorbeeld lijkt rood lichter gecombineerd met wit en donkerder gecombineerd met zwart.

18. De cafémuur illusie

De cafémuur illusie is een optische illusie, voor het eerst beschreven door dokter Richard Gregory. Hij observeerde dit merkwaardige effect in de tegels van de muur van een café aan de voet van St Michael’s Hill, Bristol. Door deze optische illusie lijken de evenwijdige rechte horizontale lijnen verbogen. Om de illusie te construeren, worden afwisselend lichte en donkere “stenen” in verspringende rijen gelegd. Het is essentieel voor de illusie dat elke “baksteen” is omgeven door een laag “mortel” (het grijs in de afbeelding). Dit zou idealiter een kleur moeten hebben tussen de donkere en lichte kleur van de “stenen”.

17. De Chubb-illusie

De Chubb-illusie is een optische illusie waarbij het schijnbare contrast van een object dramatisch varieert, afhankelijk van de context van de presentatie. Textuur met laag contrast omgeven door een uniform veld lijkt een hoger contrast te hebben dan wanneer deze wordt omgeven door textuur met hoog contrast. Dit werd waargenomen en gedocumenteerd door Chubb en collega’s in 1989.

16. Ebbinghaus-illusie

De Ebbinghaus-illusie is een optische illusie van relatieve grootteperceptie. In de bekendste versie van de illusie worden twee cirkels van identieke grootte dicht bij elkaar geplaatst en de ene wordt omringd door grote cirkels terwijl de andere wordt omringd door kleine cirkels; de eerste centrale cirkel lijkt dan kleiner dan de tweede centrale cirkel.

15. Fraser-spiraalillusie

De illusie is ook bekend als de valse spiraal, of door de oorspronkelijke naam, de gedraaide koordillusie. De overlappende zwarte boogsegmenten lijken een spiraal te vormen; de bogen zijn echter een reeks concentrische cirkels.

14. Hermann rasterillusie

De Hermann rasterillusie is een optische illusie gerapporteerd door Ludimar Hermann in 1870 terwijl hij overigens John Tyndall’s Sound aan het lezen was. De illusie wordt gekenmerkt door “spookachtige” grijze vlekken die worden waargenomen op de kruispunten van een wit (of lichtgekleurd) raster op een zwarte achtergrond. De grijze vlekken verdwijnen als je direct naar een kruispunt kijkt.

13. Hering-illusie

De Hering-illusie is een optische illusie die in 1861 werd ontdekt door de Duitse fysioloog Ewald Hering. De twee verticale lijnen zijn beide recht, maar ze zien eruit alsof ze naar buiten zijn gebogen. De vervorming wordt veroorzaakt door het lijnenpatroon op de achtergrond, dat een perspectief ontwerp simuleert en een valse indruk van diepte wekt.

12. Onmogelijke kubus illusie

De onmogelijke kubus of irrationele kubus is een onmogelijk object dat is gebaseerd op de ambiguïteit die aanwezig is in een Necker-kubusillustratie. Een onmogelijke kubus wordt meestal weergegeven als een Necker-kubus waarvan de randen ogenschijnlijk massieve balken zijn. Deze schijnbare stevigheid geeft de onmogelijke kubus een grotere visuele ambiguïteit dan de Necker-kubus, die minder snel als een onmogelijk object wordt gezien. De illusie speelt in op de interpretatie van tweedimensionale afbeeldingen door het menselijk oog als driedimensionale objecten.

11. Isometrische illusie

Een isometrische illusie (ook wel een dubbelzinnige figuur of binnen / buiten illusie genoemd) is een soort optische illusie. In de bovenstaande afbeelding kan de vorm worden gezien als een binnen- of een buitenhoek.

10. Jastrow-illusie

De Jastrow-illusie is een optische illusie die in 1889 werd ontdekt door de Amerikaanse psycholoog Joseph Jastrow. In deze afbeelding zijn de twee figuren identiek, hoewel de onderste groter lijkt.

9. Kanizsa-driehoek

De Kanizsa-driehoek is een optische illusie die voor het eerst werd beschreven door de Italiaanse psycholoog Gaetano Kanizsa in 1955. In de afbeelding hierboven wordt een witte gelijkzijdige driehoek waargenomen, maar in feite is er geen enkele getekend.

8. Lila Chaser

Lilac chaser is een visuele illusie, ook wel bekend als de Pac-Man-illusie. Het bestaat uit 12 lila (of roze of magenta-achtige), wazige schijven die in een cirkel zijn gerangschikt (zoals de cijfers op een klok), rond een klein, zwart, centraal kruis op een grijze achtergrond. Een van de schijven verdwijnt even (ongeveer 0,1 seconde), dan de volgende (ongeveer 0,125 seconde later), en de volgende, enzovoort, met de klok mee. Als men ongeveer 20 seconden naar het kruis staart, ziet men eerst een opening rond de cirkel van lila schijven, dan een groene schijf die rond de cirkel van lila schijven loopt, dan een groene schijf die rondloopt op de grijze achtergrond, de lila schijven die lijken te zijn verdwenen of gewist door de groene schijf.

7. Bewegingsillusie

Eén type bewegingsillusie is een soort optische illusie waarbij een statisch beeld lijkt te bewegen vanwege de cognitieve effecten van op elkaar inwerkende kleurcontrasten en vormpositie.

6. Necker-kubus

De Necker-kubus is een dubbelzinnige lijntekening. Het is een draadmodeltekening van een kubus in isometrisch perspectief, wat betekent dat evenwijdige randen van de kubus als evenwijdige lijnen in de afbeelding worden getekend. Wanneer twee lijnen elkaar kruisen, laat de afbeelding niet zien welke voor en achter is. Dit maakt het beeld dubbelzinnig; het kan op twee verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Wanneer een persoon naar de afbeelding staart, lijkt deze vaak heen en weer te schakelen tussen de twee geldige interpretaties (de zogenaamde multistabiele waarneming).

5. Orbison-illusie

De Orbison-illusie is een optische illusie die voor het eerst werd beschreven door de psycholoog William Orbison in 1939. De begrenzende rechthoek en het binnenste vierkant lijken beide vervormd in de aanwezigheid van de stralende lijnen. De achtergrond geeft ons de indruk dat er een soort perspectief is. Als gevolg hiervan zien onze hersenen de vorm vervormd. Dit is een variant van de Hering- en Wundt-illusies.

4. Poggendorff-illusie

De Poggendorff-illusie is een optische illusie waarbij de hersenen de interactie tussen diagonale lijnen en horizontale en verticale randen waarnemen. Het is genoemd naar Johann Poggendorff (1796-1877), een Duitse natuurkundige die het voor het eerst beschreef in 1860. In de bovenstaande afbeelding wordt een rechte zwart-rode lijn verduisterd door een grijze rechthoek. De blauwe lijn lijkt, in plaats van de rode lijn, dezelfde te zijn als de zwarte, wat duidelijk niet het geval is op de tweede foto.

3. Adelson dambord schaduw illlusie

De afbeelding toont wat lijkt op een zwart-wit dambord met een groene cilinder erop die een schaduw diagonaal over het midden van het bord werpt. De zwart-witte vierkanten zijn eigenlijk verschillende grijstinten. De afbeelding is zo geconstrueerd dat “witte” vierkanten in de schaduw, waarvan er één het label “B” heeft, in feite exact dezelfde grijswaarde hebben als de “zwarte” vierkanten buiten de schaduw, waarvan er één het label “A” heeft. De twee vierkanten A en B lijken door de illusie heel verschillend.

2. Witte illusie

De illusie van wit is een optische illusie die het feit illustreert dat dezelfde luminantie van het doel verschillende percepties van helderheid in verschillende contexten kan opwekken. Merk op dat hoewel de grijze rechthoeken allemaal dezelfde helderheid hebben, degenen die in de context met de donkere strepen worden gezien, helderder lijken dan die in de context met de heldere strepen. Merk op dat dit effect tegengesteld is aan wat zou worden verwacht van een eenvoudige fysiologische verklaring op basis van gelijktijdig contrast (in dat geval zouden de rechthoeken die de lange randen delen met de donkere strepen helderder moeten lijken).

1. Zöllner-illusie

In deze figuur lijken de zwarte lijnen niet evenwijdig, maar in werkelijkheid zijn ze parallel. De kortere lijnen staan ​​onder een hoek met de langere lijnen. Deze hoek helpt om de indruk te wekken dat het ene uiteinde van de langere lijnen dichter bij ons is dan het andere uiteinde. Dit lijkt erg op de manier waarop de Wundt-illusie verschijnt. Het kan zijn dat de Zöllner-illusie wordt veroorzaakt door deze indruk van diepte.

Wil je meer optische illusies zien? Koop Verbazingwekkende optische illusies of Ongelooflijke optische illusies. Niet duur en misschien leuk om eens met de kinderen te bekijken bijvoorbeeld.