Doorheen de geschiedenis zijn er veel opvallende en extravagante feesten geweest. De volgende 10 feestjes omvatten het hele scala aan soirée-stijlen, van weelderige, maar relatief bezadigde feesten vol formele kleding, decadent eten en over-the-top decor tot creatieve evenementen met ongewone kleding of thema’s.
10. Het 50ste verjaardagsfeestje van de sultan van Brunei
Je wordt niet elke dag 50. En sommige mensen halen deze mijlpaal helaas nooit. Dat zou kunnen verklaren waarom sultan Haji Hassanal Bolkiah van Brunei besloot om de afsluiting van zijn eerste vijf decennia op aarde in stijl te vieren. Op zijn zachtst gezegd.
De sultan begon zijn viering met een militaire mars, gevolgd door een polowedstrijd met de Britse prins Charles. Vervolgens verzamelde hij enkele duizenden van zijn beste vrienden voor een diner met de beste beschikbare champagne en kaviaar. Hij vloog ook Michael Jackson in om wat deuntjes voor zijn gasten te zingen, hoewel hij om de een of andere reden dit deel van zijn verjaardagsfeest zelf niet bijwoonde. Totale kosten: $ 27 miljoen (waarvan $ 16 miljoen naar het concert ging).
De sultan werd in 1996 50. Het is niet verrassend dat de sultan een van de rijkste mensen ter wereld is.
9. Truman Capote’s zwart-witte bal
In 1966 bracht auteur Truman Capote zijn waargebeurde misdaadboek “In Cold Blood” uit. Het boek vertelt het verhaal van de moorden in 1959 op vier leden van de familie Clutter, een boerenclan uit Kansas. Capote had zes jaar aan het boek gewerkt en het was meteen een succes, was snel uitverkocht en werd een echte klassieker. Om zichzelf een schouderklopje te geven voor zijn uitgebreide inspanningen, besloot Capote een groot feest voor zichzelf te geven: het Black and White Ball.
Het werd ook wel de “Party van de Eeuw” genoemd en iedereen die wie dan ook was, wedijverde om een uitnodiging voor dit elite-evenement. Uiteindelijk kregen 540 mensen een uitnodiging. Allemaal beroemdheden op de een of andere manier: acteurs, politici, journalisten, literaire figuren, royalty’s. Een paar van de gelukkige aanwezigen: Tallulah Bankhead, Irving Berlin, Henry en Shirlee Fonda, Joan Fontaine, Greta Garbo, James Michener, Arthur Miller, Frank Sinatra, Steve Sondheim en Gloria Steinem.
De aanwezigen werd gevraagd om in zwart-wit gekleed te komen, een masker te dragen en een waaier bij zich te hebben. Het bal werd gehouden in het Plaza Hotel, een van de mooiste locaties in New York City, en begon met dansen, gevolgd door een avondmaal om middernacht met de beroemde kiphasj van het Plaza Hotel. Het trok ook enorme media-aandacht, waardoor degenen die de gastenlijst niet haalden boos werden.
8. Mr. en Mrs. Bradley Martin’s Party
Tegen het einde van de 19e eeuw was de wereld in de greep van de Lange Depressie. Van 1873 tot 1896 heersten hoge werkloosheid, lage prijzen en lage economische output. Voer de heer en mevrouw Bradley Martin uit New York op. Deze rijke socialites probeerden zogenaamd de wankelende economie van New York te helpen door op 10 februari 1897 een uitbundig bal te organiseren.
Zevenhonderd van Amerika’s rijkste mensen waren uitgenodigd voor de grote affaire, die werd gehouden in het chique Waldorf-Astoria Hotel. Het hotel werd omgevormd tot een glinsterende ruimte die deed denken aan het Franse paleis van Versailles; het meest populaire kostuum voor vrouwelijke gasten was Marie Antoinette. Gasten werden uitgenodigd om te eten wat ze maar lekker vonden van het dure menu van het hotel. De aanwezigen dachten waarschijnlijk weinig van dergelijke extravagantie; de New York World meldde dat een dozijn gasten elk meer dan $ 10 miljoen waard waren, terwijl nog eens 24 een fortuin van $ 5 miljoen hadden. Slechts een fractie van de 700 gasten was geen miljonair. De kosten van deze uitbundige soiree? Een coole $ 369.200, of ongeveer $ 9 miljoen wanneer gecorrigeerd voor de inflatie nu.
Het is niet verrassend dat het land verontwaardigd was over zoveel extravagantie die volgde op een 20-jarige depressie. Het verzet was zo hevig dat de Martins naar Groot-Brittannië vluchtten. Tegenwoordig wordt hun bal beschouwd als de laatste opstoot van Amerika’s ‘Gilded Age’.
7. Paul Poiret’s Duizend-en-tweede-nachtfeest
Heb je je ooit afgevraagd wanneer harembroeken en lampenkapjurken, twee iconische kledingstukken uit de 20e eeuw, voor het eerst hun intrede deden? Het was 24 juni 1911, op het Duizend-en-tweede-nachtfeest van Paul Poiret. Poiret, een Franse couturier en nogal sluwe kerel, plande zijn privéfeest om twee redenen. Ten eerste om gewoon een feestje te geven. Ten tweede – en misschien wel het belangrijkste – om een modeshow te organiseren van zijn hypermoderne kledingstukken, met gasten die als modellen dienen.
De 300 mensen die Poiret uitnodigde, hadden geen idee dat dit zijn bedoeling was toen hun uitnodigingen vermeldden dat ze zich in Perzische kostuums moesten kleden, en dat als ze weigerden en in andere kleding verschenen, ze onmiddellijk zouden moeten vertrekken of zich zouden moeten omkleden. Ze vonden het gewoon een leuk idee. Poiret vulde zijn gastenkast met de nieuwe lampenkapjurken en harembroeken die hij onlangs had ontworpen, die destijds als nogal schandalig werden beschouwd. Lampenkapjurken waren knielange, driehoekige verschuivingen aan de zoom en omzoomd met franjes. Harembroeken waren blousy pantalons. De twee waren vaak aan elkaar gekoppeld.
Het feest was een schot in de roos. Gasten waren dol op de kledingstijl en het feestdecor was al even feestelijk, met helder verlichte bomen met papegaaien op hun takken, roze ibis, veelkleurige kussens en een gouden kooi, waarin Poirets vrouw, Denise, zat. Poiret van zijn kant droeg een met bont omzoomde kaftan en een tulband met juwelen, en begroette zijn gasten vanaf een groen-en-gouden troon. Zelfs vandaag zou dat een behoorlijke entree zijn.
6. Fifth Avenue Balls van mevrouw Astor
Caroline Webster Schermerhorn Astor was in de tweede helft van de 19e eeuw voorzitter van de Amerikaanse high society. Zelf al rijk (haar vader was een welvarende koopman en beide ouders kwamen uit de koloniale Nederlandse aristocratie), werd ze nog rijker in 1853, toen ze trouwde met William Astor, kleinzoon van John Jacob Astor.
De Astors bouwden een herenhuis met meerdere verdiepingen op de Tony Fifth Avenue in New York City, waar talloze uitgebreide feesten werden gehouden, waaronder een jaarlijks bal. Het paar beperkte hun jaarlijkse gastenlijst tot 400, en leden van de high society van New York vochten om op die lijst te staan.
Denk bijvoorbeeld aan het jaarlijkse bal van Astors van 1900, dat op 29 januari werd gehouden. De gasten arriveerden om 22.30 uur voor de affaire, uitgedost in hun mooiste kleding: fluweel, satijn, chiffon, diamanten tiara’s, parelsnoeren. De avond begon met dansen, gevolgd door een diner met moerasschildpad, paté de foie gras en crouet, bonbons en champagne. Daarna werd een cotillion gehouden in de balzaal van het huis, die als een van de mooiste privé-balzalen in Amerika wordt beschouwd. De muziek werd verzorgd door Lander’s Orchestra en de Hongaarse Band.
5. Victor Pinchuk’s 50e verjaardagsfeestje
Je hebt misschien nog nooit van Victor Pinchuk gehoord, maar de Oekraïner is een staalmagnaat, mediamagnaat en miljardair die in 2010 door Time Magazine werd uitgeroepen tot een van ’s werelds meest invloedrijke mensen. Hij is ook berucht omdat hij zichzelf een verjaardagsfeestje van $ 6,6 miljoen gaf toen hij in december 2010 de grote 5-0 maakte.
Het feest werd gehouden in Courchevel, een Frans skioord dat bezocht wordt door de überrijken van de wereld, en recentelijk vooral de überrijken afkomstig uit de voormalige Sovjet-Unie. Ongeveer 300 gasten waren uitgenodigd voor de festiviteiten van Pinchuk, waaronder naar verluid president Bill Clinton en zangeres-actrice Christina Aguilera. De beroemde Franse chef-kok Alain Ducasse bereidde het eten, vergezeld van champagne, de beste wodka en vintage wijnen. Voor amusement zou er niets anders zijn dan een optreden van Cirque du Soleil, overgevlogen uit Canada. De avond werd afgesloten met een groot vuurwerk.
4. Tsaar Nicolaas en Alexandra’s bal uit 1903
Ondanks tekenen van een op handen zijnde revolutie, gaven de Russische tsaar Nicolaas II en zijn vrouw, Alexandra, in 1903 een spectaculair feest dat bekend staat als het Fancy Dress Ball. Het werd gehouden in hun Winterpaleis in St. Petersburg en bestond uit twee evenementen. Eerst was er een feest op 11 februari, met diner en dans, plus een concert in het Hermitage Theater. Het tweede evenement was het eigenlijke Fancy Dress Ball, gehouden op 13 februari.
Gasten kwamen versierd in weelderige, met juwelen versierde, 17e-eeuwse kleding. Om 22.00 uur verhuisde iedereen naar de Concertzaal voor een soort warming-up, terwijl het diner werd voorbereid. Toen het diner klaar was, aten de gasten en keerden daarna terug naar de concertzaal. Eerst werden ze getrakteerd op drie bijzondere dansvoorstellingen. Vervolgens gingen de gasten de dansvloer op om deel te nemen aan walsen, quadrilles en mazurka’s. Er waren geen muurbloempjes toegestaan: jonge officieren in de Russische Garde-regimenten werden beschikbaar gesteld als mannelijke danspartners. Om het evenement te herdenken en geld in te zamelen voor het goede doel, gaf keizerin Alexandra de beste fotografen van St. Petersburg de opdracht om individuele en groepsfoto’s van deelnemers te maken, die beschikbaar werden gesteld voor aankoop door de gasten.
Later riep groothertog Alexander Mikhailovich het verkleedbal uit tot het laatste spectaculaire bal van het Romanov-rijk. Tegenwoordig wordt het beschouwd als een historisch belangrijke gebeurtenis in de Russische geschiedenis.
3. Openingsavond ‘Les Noces’
Sara en Gerald Murphy waren twee rijke Amerikaanse expats die aan het begin van de 20e eeuw in Parijs woonden. Ook kunstliefhebbers waren ze bevriend met mensen als Pablo Picasso, F. Scott Fitzgerald, Cole Porter en Igor Stravinsky. In juni 1923 wilden ze de première van Stravinsky’s compositie ‘Les Noces’ in de Ballets Russes vieren en de betrokkenen eren. Dus organiseerden de hele nacht een feest op een schip dat langs de Seine slenterde.
Het feest werd al snel een van de beroemdste van zijn tijd, misschien vanwege zijn uniciteit en speelsheid. Stravinsky verwisselde de plaatskaarten van de gasten. Een persoon las de handpalmen van de aanwezigen. Marcelle Meyer, een beroemde pianiste, ging aan de piano zitten en speelde Scarlatti. Sara Murphy had speelgoedpiramides gemaakt – clowns, dieren, auto’s, poppen – als middelpunt voor de tafels. Picasso herschikte ze op komische wijze in een verkeersopstapeling, waarbij een koe helemaal bovenaan op een brandweerladder werd geplaatst. Bij zonsopgang staken twee gasten een enorme lauwerkrans uit waar Stravinsky doorheen kon springen. En iedereen dronk de hele avond veel champagne. Naderhand riep Stravinsky het feest uit tot een van de beste avonden van zijn leven. En het bevestigde de Murphys als een van de chicste paren van Parijs.
2. Woodstock
Elke bijeenkomst van 500.000 mensen staat gelijk aan een geweldig feest, en dat is wat er gebeurde op een 600 hectare groot melkveebedrijf in Bethel, NY, in 1969. Destijds werkten vier jonge mannen samen om de vierdaagse Woodstock Music & Art op te voeren. Het evenement zou op 15 augustus beginnen en was gepland om de muziek te laten horen van 32 toonaangevende en opkomende artiesten van het moment – mensen zoals Janis Joplin, Jefferson Airplane, Jimi Hendrix, the Grateful Dead en the Who.
Het muziekfestival leek op voorhand een succes te worden; meer dan 100.000 tickets werden in de voorverkoop verkocht. Maar het explodeerde boven ieders verwachtingen toen het aantal aanwezigen vervijfvoudigde, ondanks het feit dat het vaak regende, waardoor de boerderij in een enorme modderpoel veranderde. Woodstock was een overwegend vreedzaam feest. Maar veel van de aanwezigen gebruikten recreatieve drugs, renden naakt rond en hadden seks in de open lucht, wat het festival hielp zijn status te verwerven als een van de meest iconische evenementen van de turbulente jaren zestig. Het wordt ook beschouwd als mogelijk het meest cruciale moment in de muziekgeschiedenis.
1. Boston Tea Party
Als je dacht dat alle theekransjes formele aangelegenheden waren met sierlijke porseleinen kopjes, kanten servetten en mooie taarten, denk dan nog eens goed na. Het beroemdste theekransje van allemaal – de Boston Tea Party – had niets van dien aard. Het was 1773 in koloniaal Amerika. Na een aantal jaren van steeds slechtere behandeling door de Britten, hadden de Amerikaanse kolonisten er genoeg van. Ze waren vooral opgewonden bij de thee. Op 10 mei 1773 verlaagden de Britten de belasting die de Oost-Indische Compagnie betaalde voor het importeren van thee in Groot-Brittannië en stonden het bedrijf toe voor het eerst rechtstreeks naar de koloniën te exporteren, waardoor het bedrijf thee tegen een lagere prijs kon verkopen dan smokkelaars uit andere landen. Tegelijkertijd handhaafde de Britse regering een belasting die kolonisten moesten betalen op geïmporteerde thee. Toen, in september, verscheept de Oost-Indische Compagnie 500.000 pond van hun thee naar de kolonisten.
Terwijl de thee onderweg was, eisten de kolonisten dat de thee teruggestuurd zou worden zonder enige belastingbetaling. Toen het begon te arriveren, weigerden enkele Amerikaanse havens de zendingen te accepteren. Maar de zending werd in Boston geaccepteerd en de koninklijke gouverneur stond erop dat de belastingen werden betaald. Dus in de nacht van 16 december stapten 116 mannen — waaronder Sam Adams en Paul Revere — verkleed als Mohawk-indianen aan boord van de drie Oost-Indiase schepen en gooiden alle 90.000 pond thee in de haven. Toen vluchtten ze.
De drie uur durende inval vernietigde naar schatting £ 10.000 aan thee, of ongeveer $ 1 miljoen in het geld van vandaag. Hoewel er van de ene op de andere dag niets veranderde voor de kolonisten, was de Boston Tea Party een belangrijk protest en een van de vele evenementen die leidden tot de uiteindelijke oprichting van de onafhankelijke Verenigde Staten van Amerika.
