10 eerder onsmakelijke feiten over het leven in het oude Egypte

Egypte is het land van piramides en farao’s, graven vol glinsterende schatten en machtige mannen die hun land regeerden als goden. Als we aan het oude Egypte denken, denken we aan de rijkdom en glamour van koningen. Maar meestal laten we de eerder vuile – en zelfs walgelijke – details weg. Maar ook onze maatschappij en cultuur heeft (erg veel) walgelijke kanten. De Egyptenaren hadden dan nog het excuus dat ze de nodige medische en wetenschappelijke kennis niet hadden.

10. Luizen waren zo erg dat mensen hun haar gewoon opgaven

De meeste mensen schoren hun hoofd kaal in het oude Egypte. We weten dit van afbeeldingen en van archieven die zijn geschreven door mensen in andere landen die naar de modekeuzes van Egypte keken en zich afvroegen waarom Egyptenaren dachten dat kaal zijn zo’n goede look was. Tegenwoordig zijn historici er echter vrij zeker van dat ze weten waarom. Luizen waren overal aanwezig in het oude Egypte. De graven van Egyptische heersers zijn besmet met luizen, die blijkbaar uit de overblijfselen van de lichamen stromen. De oude Egyptenaren hadden remedies tegen luizen, maar ze werkten niet of waren het gedoe niet waard. De meeste mensen kregen zo genoeg van de landelijke plaag dat zowel mannen als vrouwen elk haar van hun lichaam schoren. Vrouwen droegen meestal pruiken – haar dat kon worden weggegooid als het besmet raakte – terwijl sommige anderen gewoon rondliepen, volledig geschoren van top tot teen.

9. Egyptische vrouwen werden regelmatig ‘geflasht’ door mannen in passerende boten

Vrouwen kunnen tegenwoordig gefrustreerd raken als een man fluit of een onzedelijke opmerking schreeuwt, maar dat is niets vergeleken met wat vrouwen in het oude Egypte misschien moesten doorstaan. De Griekse historicus Herodotus zag hoe Egyptenaren samenkwamen voor een religieus festival. Mannen verzamelden hun families in boten en zeilden naar de stad Bubastis voor een diep spirituele en heilige ceremonie. Maar het bijwonen van een heilige ceremonie weerhield mannen er niet van om onderweg meisjes lastig te vallen. Volgens Herodotus zouden de mannen “luid roepen en de vrouwen uitlachen” en “hun kleding omhoogtrekken” terwijl ze door de steden liepen. Blijkbaar hielden de mannen vast aan die verre hoop dat een meisje zo opgewonden zou raken dat ze in het water zou springen en achter hen aan zwemmen.

8. Toetanchamon werd ‘rechtop’ begraven

Toen Howard Carter het ongerepte graf van koning Toetanchamon vond, ontdekte hij een schat aan schatten en relikwieën zoals historici nog nooit eerder hadden gezien. De wereld gonsde van de berichten van alles wat daar te vinden was – behalve een klein detail dat meestal wordt weggelaten. De mummie van farao Toetanchamon werd begraven met een erectie. Niemand weet precies waarom, maar Toetanchamon is de enige Egyptische heerser die we tot nu toe hebben gevonden die erop stond te worden gemummificeerd in volle glorie. Er zijn veel theorieën, sommige gekker dan andere. Volgens één theorie is de erectie misschien niet echt van hem. Sommige mensen denken dat zijn balsemers zijn echte lid verwisselden voor dat van een indrukwekkendere donor.

7. Egyptische anticonceptie was eerder walgelijk

De Egyptenaren hadden hun eigen manieren om gepland ouderschap te beoefenen. Voor die tijd waren dit verbazingwekkende innovaties die aantoonden dat de oude Egyptenaren een ongelooflijke interesse in en begrip van de geneeskunde hadden. Maar dat betekent niet dat deze methoden niet verschrikkelijk walgelijk waren. Vrouwen hadden een paar opties voor anticonceptie, waaronder verschillende mengsels voor anticonceptiva. Sommige van de mooiere waren honing, maar de moedigere vrouwen mengden boombladeren en krokodillenmest. Toen moest de vrouw dat brouwsel in zichzelf steken – of anders omgaan met negen maanden zwangerschap. Mannen waren echter ook niet vrij. De Egyptenaren hadden voorbehoedsmiddelen voor mannen die niet veel beter waren. Mannen moesten uiensap op hun voorhuid smeren om te voorkomen dat ze kinderen kregen. Het is niet duidelijk hoeveel mensen deze anticonceptiva daadwerkelijk gebruikten. Maar gezien de keuze hadden de oude Egyptenaren een sterk argument om celibatair te blijven.

6. Mooie vrouwen moesten eerst deels vergaan om necrofilie te stoppen

Als een man stierf in Egypte, werd hij meteen gebalsemd. Vrouwen waren echter een andere zaak. Volgens de wet werden de mooie en de machtigen pas naar balsemers gestuurd als ze drie of vier dagen waren vergaan. Dit kwam omdat de Egyptenaren de balsemers niet vertrouwden om hun handen thuis te houden. Dit was niet alleen paranoia. Het was iets dat de Egyptenaren op de harde manier hadden geleerd. Een balsemer die de leiding had over het mummificeren van een koninklijk lichaam, werd op heterdaad betrapt door een collega. De collega verraadde hem en de Egyptenaren leerden van hun fouten. Daarna vertrouwden Egyptische heersers hun arbeiders niet eens meer met dode vrouwen. Ik wil niemand onnodig alarmeren maar ik ben er zeker van dat dit ook nu nog een soms voorkomend probleem is waar geen ruchtbaarheid aan wordt gegeven.

5. De meeste farao’s waren erg zwaarlijvig

De meeste tekeningen van farao’s tonen ze als magere, gespierde mannen, maar dat kan niet minder waar zijn. De farao’s gaven hun artiesten de opdracht om ze er mooi uit te laten zien, maar de echte lichamen die we hebben gevonden, vertellen een ander verhaal. De meeste leden van het Egyptische koningshuis hadden enorm veel overgewicht. Egyptische heersers hadden vreselijke diëten. Hun priesters kregen de opdracht om elke dag drie banketten voor te bereiden, allemaal overlopend van wijn, rundvlees en cake. Ze aten de hele dag voedsel gevuld met verzadigde vetten. Er zijn mummies gevonden met verstopte slagaders, uitpuilende buiken en enorme vetplooien. Obesitas was een realiteit voor Egyptische farao’s. Ze waren er zo vertrouwd mee dat de Egyptenaren al in 1500 voor Christus medische teksten schreven over de gevaren van zwaarlijvigheid.

4. De Egyptenaren slikten drie keer per maand laxeermiddelen

Egyptische royals waren erg bezorgd over te veel eten. Ze waren misschien dik, maar dat betekende niet dat ze dat wilden zijn. Slanke, gespierde lichamen waren nog steeds de schoonheidsnorm voor Egyptische mannen. Dus deden ze wat ze moesten doen om zichzelf gezond te houden. De meeste Egyptenaren slikten drie dagen per maand laxeermiddelen. Ze gebruikten een laxeermiddel van ricinusolie en maakten zich daarna klaar om de rest van de dag op het toilet door te brengen. Dit was natuurlijk vóór het sanitair, dus dat betekende dat ze hun rotzooi daarna met de hand moesten opruimen (niet de leden van de koninklijke familie zelf natuurlijk, die hadden daar slaven voor). Er was geen probleem dat ze niet met laxeermiddelen konden oplossen. Zelfs diarree werd behandeld met laxeermiddelen. Blijkbaar was het de bedoeling om de ziekte met geweld uit het lichaam te krijgen en zo snel mogelijk door de hele puinhoop heen te geraken.

3. Egyptische proctologen werden ‘herders van de anus’ genoemd

Geneeskunde was een belangrijk onderdeel van de oude Egyptische cultuur, en ze boekten ongelooflijke vooruitgang voor hun tijd. Zoals we tegenwoordig doen, hadden de oude Egyptenaren artsen voor elk lichaamsdeel van het lichaam. Ze hadden tandartsen voor hun tanden, optometristen voor hun ogen en natuurlijk proctologen voor hun achterwerk. Of, om het Egyptische woord voor ‘proctologists’ letterlijk te vertalen, ‘herders van de anus’. De kunst van de proctologie stond toen nog niet zo ver, dus het werk van een anusherder bestond voornamelijk uit het geven van klysma’s aan mensen. Proctologen waren specialisten die precies wisten hoe ze medicijnen moesten bedenken en toedienen door tot in de billen te gaan. Ze deden waarschijnlijk niets anders met hun tijd. De Egyptenaren waren trots op hun klysma’s. Ze hadden zelfs een hele mythe bedacht. Klysma’s, zo geloofden ze, werden ontwikkeld door de god Thoth en vervolgens doorgegeven aan de mens, waardoor Thoth een soort Prometheus van de anus werd.

2. Egyptische vruchtbaarheidstests waren ook vrij bizar

Egyptenaren hadden een heel medisch systeem om te bevallen. Ze hadden manieren om vruchtbaarheid en zwangerschap te testen die echt geavanceerd waren voor hun tijd – en ongelooflijk bizar. Om de vruchtbaarheid te testen, smeerden sommige artsen olie over het hele lichaam van een vrouw en zeiden tegen haar dat ze tot de ochtend moest blijven liggen. Als ze er “fris en goed” uitzag, oordeelden ze dat ze vruchtbaar was. Als ze dat niet deed, zeiden ze dat ze niet vruchtbaar was.

Anderen deden iets vreemds. Een dokter zou een teentje knoflook of een ui in de vagina van een vrouw stoppen. In de ochtend zou hij haar adem ruiken. De oude Egyptenaren geloofden dat elke opening in het lichaam van een vrouw met elkaar verbonden was en dat hun mond buisjes had die helemaal naar beneden gingen. Als de dokter de knoflook kon ruiken, waren de buisjes helder en was de vrouw vruchtbaar. Maar als de dokter geen knoflook kon ruiken, waren de buisjes verstopt en kon de vrouw niet bevallen.

1. De oude Egyptenaren geloofden dat mannen menstrueerden

Het oude Egypte werd geplaagd door ziekten. Vooral schistosomiasis besmette bijna iedereen. Het is een ziekte die mensen ziek maakt en bloed in de urine en ontlasting veroorzaakt. Het kwam zo vaak voor dat ze niet eens beseften dat het een ziekte was. De oude Egyptenaren kregen zo vaak schistosomiasis dat ze dachten dat ze menstrueerden.

Ze accepteerden dat mannen net als vrouwen moesten menstrueren, en ze accepteerden het bloed dat uit hun lichaam kwam als een normaal onderdeel van het opgroeien. Bloed plassen werd zelfs als goed beschouwd. Ze geloofden dat een man die menstrueerde vruchtbaar was. Voor de Egyptenaren was er geen beter teken dat een man klaar was om een ​​gezin te verwekken dan besmet te zijn met parasitaire wormen.

Krijg je al zin om zelf eens naar Egypte te gaan? Bekijk hier dan eens hotels en overnachtingsmogelijkheden in de buurt van Cairo (via Booking.com).

Meer weten over het oude Egypte? Lees 24 uur in het Oude Egypte, Koninginnen van de Nijl of De farao’s.

Lees ook: 10 bizarre feiten over de farao’s van het oude Egypte.