Tien grappige feiten over het leven van Andy Warhol
Andy Warhol was veel meer dan zijn iconische soepblikken; hij was van fundamenteel belang bij het opbouwen van de cultuur van New York City. We brengen hulde aan deze grote popart kunstenaar met tien leuke weetjes over zijn leven.
10. Warhol kwam niet uit New York
Andy Warhol was een symbool van de rijke artistieke cultuur in New York City. Hij woonde het grootste deel van zijn leven in New York, en hij veranderde zeker en werd getransformeerd door de Big Apple. Maar hij kwam eigenlijk uit een kleine buurt in Pittsburgh en werd opgevoed door twee Slowaakse ouders. Hij groeide op als Byzantijns katholiek; en in feite is hij begraven op de St. John the Baptist Byzantijnse katholieke begraafplaats in Bethel Park, Pennsylvania – een eerbetoon aan zijn erfgoed en zijn religie.
9. Het kind van twee artiesten
Toen hij acht jaar oud was, kreeg Warhol chorea. Door de ziekte was hij bedlegerig en had hij de zorg van zijn moeder nodig. Julia, Andy’s moeder, gaf haar zoon zijn eerste kunstlessen terwijl hij in bed lag. Toen zijn vader Ondrej stierf, kreeg de jonge Andy Warhol een schenking waarmee hij zich kon inschrijven bij het Carnegie Institute for Technology. Hij studeerde af met een Bachelor of Fine Arts in 1949.
8. Een klassiek geschoolde artiest
Het is moeilijk te geloven dat Andy Warhol een klassiek geschoolde kunstenaar was; aan het Carnegie Institute for Technology stuitte hij op enige tegenstand van professoren die zijn unieke stijl niet altijd goedkeurden. Sterker nog, hij moest in de loop van een zomer extra werken om een goede academische reputatie te behouden. Als beeldend kunstenaar kende hij groot succes. Hij was enthousiast over het culturele leven van NYC en maakte naam als beeldend kunstenaar. Hij reisde de wereld rond naar plaatsen als Japan, India, Italië, Egypte en Cambodja, maar dit deed hem beseffen dat zijn kunstambities verder gingen dan commerciële kunst; op dit punt begon hij meer in de richting van de iconische stijl te gaan die we vandaag kennen.
7. Er waren drie ‘Factories’
Andy Warhols ‘Factory’ is vrij algemeen bekend, maar zijn studio in New York City is tussen 1962 en 1984 drie keer verhuisd. De fabriek was een plek voor intellect, kunst en seksuele intriges. Warhol nodigde een aantal mensen uit in de Factory, waaronder artiesten, pornosterren, dragqueens, muzikanten en drugsverslaafden. Zijn films richten zich op seksuele intriges, waaronder Harlot (1964), The Nude Restaurant (1967) en Blue Movie (1969). Enkele beroemde mensen die rondhingen in The Factory waren David Bowie, Mick Jagger, Madonna, Liza Minnelli, John Lennon en Yoko Ono. In feite verwijst het lied van Lou Reed, Walk on the Wild Side, naar fabrieksevenementen en gasten.
6. Het systeem afwijzen
Andy Warhol was de koning van de Pop Art-beweging, en zijn stuk met de titel Marilyn Diptych is emblematisch voor deze beweging. Ten eerste gebruikte hij een afbeelding die al bestond; hij heeft de foto niet getekend of de foto zelf gemaakt. In feite kwam de foto uit een persbericht. Vervolgens toonde Warhols pop-art een afwijzing van het overheersende systeem van kunst. De foto was niet van hem en hij ondernam geen stappen om hem perfect te maken. Sommige gekleurde marilyns zijn eraf en veel van de zwart-witte marilyns zijn vervormd. In die zin laat Warhols kunst zien dat hij zich op de dunne lijn tussen creatieve veranderaar en artistiek genie bevond.
5. Hij was een integraal onderdeel van de dragcultuur
In de jaren zestig, toen drag queens nog erg in de periferie waren, begon Warhol op nieuwe manieren over hen na te denken. Dragqueens waren frequente bezoekers van zijn fabriek en ze werden een integraal onderdeel van zijn kunstmachine. Ze werden niet langer als freaks gezien, maar eerder opgenomen in de artistieke beweging die in de Factory broeide. Warhol poseerde zelfs een aantal keer in drag op foto’s. Warhol bracht drag queens uit de buitenwijken naar het centrum van de nieuwe ontluikende kunstwereld.
4. De 58-jarige maagd
Niet helemaal wat je verwachtte, toch? Na het zien van enkele van zijn sterk geseksualiseerde kunst, lijkt het onmogelijk dat deze openlijk geseksualiseerde persoon tot zijn 58e heeft geleefd zonder seks te hebben. Zo is in een van zijn films, Blow Job (1964), de camera ingezoomd op DeVeren Bookwalter. De film toont alleen zijn gezicht en heeft geen geluid, maar het gezicht en de uitdrukkingen van Bookwalter komen overeen met de titel van de film. Toch beweert Warhol zelf dat hij nog nooit seks heeft gehad.
3. Hij was het slachtoffer van poging tot moord
Valeria Jean Solanas, een radicale feministe, schreef een berucht werk, SCUM Manifesto, dat vrouwen aanspoorde om de regering te breken en mannen te vernietigen. In de jaren zestig benaderde ze Andy Warhol met een script voor Up Your Ass, dat hij later stal of verloor. Als compensatie castte Warhol haar in zijn film I, A Man. Eind jaren zestig werd ze paranoïde over haar werk. Op 3 juni 1968 ging Solanas de fabriek binnen en schoot Warhol neer. Uiteindelijk gaf ze zichzelf daarna aan en werd ze behandeld voor paranoïde schizofrenie. Warhol werd daarna wekenlang in een ziekenhuis in New York vastgehouden om te herstellen.
2. De Warhol-dagboeken
Na zijn aanraking met de dood in 1968, werd Warhol gereserveerder en bezorgder over zijn leven. Hij had financiële problemen met de IRS, wat ook leidde tot zijn obsessieve gedrag. Zo begon hij de moeizame activiteit van het dicteren van kleine momenten uit zijn leven: het alledaagse, het semi-belangrijke en het volkomen onbelangrijke. Hij liet assistenten 3400 audiotapes transcriberen met deze kleine stukjes informatie. In 1987 werd een deel van deze transcripties gepubliceerd in The Warhol Diaries. De gebeurtenissen in het boek lopen van 24 november 1976 tot 17 februari 1987 en eindigen slechts een paar dagen voor de vroegtijdige dood van Warhol. Uiteindelijk creëerden redacteuren een boek van ongeveer 800 pagina’s uit meer dan 20.000 pagina’s bronmateriaal.
1. Hij liet ons De Andy Warhol Foundation for the Visual Arts
Toen Andy Warhol op 22 februari 1987 stierf, werd de kunstwereld, waar hij als vernieuwer was erkend, zwaar getroffen. Warhol liet een paar spullen na aan zijn familie, maar voor het grootste deel schonk hij zijn landgoed aan de kunsten. Zo werd de Andy Warhol Foundation for the Visual Arts opgericht om de groei en ontwikkeling van creatieve kunsten te bevorderen. De stichting verstrekt beurzen aan kunstenaars die hun werk willen laten exposeren. Warhol is nog lang na zijn dood een rol in de kunsten blijven spelen.
Meer weten over Warhol? Lees zijn Engelstalige autobiografie: The Philosophy of Andy Warhol.