10 van de meest bizarre boeken ooit geschreven

Als de literatuurgeschiedenis ons één ding leert, is het dat mensen in de middeleeuwen net zo verward en onvolwassen waren als nu. Van onoplosbare codes tot 13e-eeuwse peniskrabbels in de marge van bijbels, de geschiedenis is als een allesomvattend cliché van de middelbare school waar nooit een einde aan komt. Deze boeken overspannen de loop van de geschreven geschiedenis, en ze zijn allemaal volkomen bizar.

10. Codex Seraphinianus

Geschreven in een taal die niemand verstaat en vol illustraties van surrealistische, onmogelijke dingen, is de Codex Seraphinianus misschien wel de vreemdste encyclopedie ter wereld. Toen de Italiaanse architect Luigi Serafini het boek in 1981 publiceerde, presenteerde hij het als een feitelijk, wetenschappelijk werk. Eén blik op de bizarre potpourri van afbeeldingen onthult echter dat Codex Seraphinianus allesbehalve wetenschappelijk is. Het hele boek is met de hand geschreven en de illustraties zijn allemaal met de hand getekend en ingekleurd door Serafini zelf, een taak waar hij twee jaar aan heeft gewerkt.

Geleerden hebben jarenlang geprobeerd het boek te ontcijferen, maar het enige dat ze hebben ontdekt, is dat “Seraphiinius” slechts een variatie is op Serafini’s naam. Wat betreft de taal van het boek: het “alfabet” heeft ongeveer twee dozijn karakters en heeft betrekking op absoluut niets anders dat de mensheid ooit heeft gecreëerd.

9. Het Boek van Soyga

Op 10 maart 1552 had wiskundige John Dee een gesprek met een engel. Als een vaste gelovige in zowel wetenschap als het occulte, bevond Dee’s leven zich op de grens tussen de realiteit en de geestenwereld. Hij had al de grootste bibliotheek van Londen opgebouwd, maar het was het anonieme Boek van Soyga waaraan hij zijn meeste aandacht besteedde.

Het boek was een raadsel – meer dan 40.000 letters bedekten de pagina’s, maar ze waren op een lukrake manier gerangschikt die weinig zin had. Terwijl Dee onvermoeibaar werkte om de code te vertalen, realiseerde hij zich langzaamaan dat de Soyga een diepgaande lijst van magische bezweringen was. Het grootste mysterie van allemaal was vervat in de laatste 36 pagina’s. Elke pagina was gewijd aan een tabel met letters – een code die Dee nooit heeft weten te kraken. Dus besloot hij verder te gaan dan onze wereld voor het antwoord.

Tijdens een reis naar continentaal Europa riep Dee de hulp in van een spiritueel medium om de aartsengel Uriël op te roepen. Dee opende het gesprek door te vragen of het boek iets betekende. Uriel antwoordde dat het Boek van Soyga aan Adam was gegeven in de Hof van Eden. Toen Dee om hulp vroeg bij het vertalen van de tabellen, antwoordde Uriel dat hij niet de benodigde toestemming had; alleen Aartsengel Michaël kende het geheim.

Het is hem nooit gelukt Michael te bereiken, en na zijn dood was het boek bijna 500 jaar verloren. Er zijn nu twee bekende exemplaren van het Book of Soyga: een in de British Library en een in de Bodleian Library in Oxford. De code is nog steeds niet opgelost.

8. Prodigiorum Ac Ostentorum Chronicon

Dit boek, ook wel bekend als de Chronicle of Portents and Prophecies, werd in 1557 geschreven door de Franse humanist Conrad Lycosthenes. Opgemaakt als een encyclopedie, beschrijft het boek buitenaardse gebeurtenissen sinds de tijd van Adam en Eva. Maar terwijl de encyclopedische Codex Seraphinianus een fantasieboek was, was Lycosthenes’ kroniek relatief feitelijk – althans in de zin dat het feitelijke rapporten omvatte.

Geklemd tussen goed gedocumenteerde rampen, overstromingen en meteorenregen (inclusief de komeet van Halley) zijn beschrijvingen van zeemonsters, UFO’s en verschillende bijbelse thema’s. De kroniek was ongelooflijk gedetailleerd en bevatte meer dan 1.000 originele houtsnede-illustraties van het beschreven fenomeen. Er zweven nog steeds verschillende exemplaren rond, meestal op websites met zeldzame boeken, waar ze voor enkele duizenden euro’s worden verkocht.

7. De Ripley-rollen

Toen Isaac Newton zich begon te verdiepen in de mystieke wereld van de alchemie, wendde hij zich grotendeels tot de werken van Sir George Ripley, een 15e-eeuwse schrijver die enkele van de langstlopende werken over dit onderwerp heeft gemaakt. Zijn meest blijvende is zonder twijfel het enigma dat bekend is geworden als de Ripley-rollen.

De rollen zijn een recept uit een prentenboek voor het maken van de ongrijpbare steen der wijzen, een fictief materiaal dat zogenaamd in staat zou zijn om lood in goud te veranderen. Hoewel de originele versie van de Ripley rollen in de loop van de tijd verloren is gegaan, heeft een handvol kunstenaars in de 16e eeuw reproducties van het alchemistische werk gemaakt, en 23 daarvan zijn bewaard gebleven. Elk is iets anders, omdat alle reproducties met de hand zijn gemaakt. De grootste rol is maar liefst 6 meter lang, met een dicht lappendeken van illustraties die het grootste deel ervan bedekken.

6. Het verhaal van de Vivian meisjes

De hele tijd dat Henry Darger als conciërge in het centrum van Chicago werkte, wist niemand dat hij in het geheim een ​​van de meest bizarre en ingewikkelde verhalenboeken aller tijden schreef. Toen hij in 1973 stierf, ontdekte Dargers huisbaas een 15.000 pagina’s tellend manuscript getiteld The Story of the Vivian Girls, in What is Known as the Realms of the Unreal, of the Glandeco-Angelinian War Storm, Caused by the Child Slave Rebellion.

Het boek was immens, een uitgestrekt epos bestaande uit meer dan negen miljoen woorden en meer dan 300 aquarelillustraties, waarvan de meeste werden gemaakt door afbeeldingen uit tijdschriften en kranten naast elkaar te plaatsen en eroverheen te trekken. Sommige van de laatste illustraties werden op grote vellen papier van meer dan 3 meter breed gelegd. Niemand weet echt hoe lang Darger aan het boek heeft gewerkt, hoewel wordt aangenomen dat het tientallen jaren is geweest. Hij woonde meer dan 40 jaar in hetzelfde krappe eenkamer appartement en hij sprak met niemand een woord over zijn levenslange droom.

5. Popol Vuh

De Popol Vuh “bizar” noemen is waarschijnlijk onnauwkeurig; in de juiste context is het niet ongebruikelijker dan enig ander boek over mythologie of geschiedenis. Maar van buitenaf gezien is dit boekdeel adembenemend. Popol Vuh is in de loop der eeuwen geschreven door een onbekend aantal mensen en beslaat de hele geschiedenis en mythologie van de Maya’s – rechtstreeks overgenomen uit de mond van de 16e-eeuwse Maya’s. In het begin van de 18e eeuw reisde een Dominicaanse priester genaamd Francisco Ximenez naar het hart van de Maya-beschaving en begon Popol Vuh te transcriberen, wat ‘Boek van het volk’ betekent.

De oorspronkelijke tekst van Ximenez was in twee kolommen geschreven — een voor het oorspronkelijke K’iche’, de taal van de Guatemalteekse Maya’s, en een in het Spaans. Het is dankzij deze dubbele versie dat we nog steeds een relatief nauwkeurige versie van de verhalen hebben, zelfs na vier eeuwen vertalingen. Wat het boek zelf betreft: de inhoud omvat alles vanaf de schepping van de wereld tot het moment waarop het werd geschreven.

4. De Rohonc Codex

Een van de meest mysterieuze boeken die vandaag de dag bestaan, is een werk dat bekend staat als de Rohonczi Codex, gewoonlijk gespeld als Rohonc Codex. We weten niet alleen niet wat er staat, we hebben ook geen idee waar het vandaan komt. In het begin van de 19e eeuw werd het manuscript geschonken aan de Hongaarse Academie van Wetenschappen in de stad Rohonc

Een van de redenen waarom de Rohonc Codex zo lang niet is ontcijferd, is het schijnbare alfabet. De meeste alfabetten hebben ergens tussen de 20 en 40 tekens, waardoor het relatief eenvoudig is om gecodeerde symbolen te vervangen door letters. De Rohonc Codex heeft bijna 200 afzonderlijke symbolen in zijn 448 pagina’s, en hoeveel geleerden er ook een poging toe doen, niemand kan het eens worden over een vertaling, laat staan ​​over een algemeen geografisch gebied waar het geschreven zou kunnen zijn. Gissingen variëren van Hongarije tot Roemenië tot India. Het is zo’n indrukwekkende code dat geleerden in de 19e eeuw concludeerden dat het een hoax moest zijn, hoewel tegenwoordig wordt aangenomen dat het echt is. Als je het eens wilt proberen, kun je alle pagina’s online openen.

3. Codex Mendoza

De geschiedenis van de Codex Mendoza leest als de plot van een avonturenroman. Na de lange en bloedige verovering van het Azteekse rijk, claimden de Spanjaarden hun regio van Mexico als eigendom van de Spaanse koning, en ze stelden Antonio de Mendoza aan als de eerste onderkoning van het nieuwe rijk. Een van Mendoza’s daden als heerser was om een ​​geschiedenis van het Azteekse volk op te stellen, die hij per schip terugstuurde naar Spanje. Onderweg namen Franse piraten het Spaanse schip in beslag, doodden iedereen aan boord en plunderden het opslagruim. De Codex Mendoza ging verloren en werd naar Frankrijk gedragen, waar hij in 1553 door een van de adviseurs van de koning werd gevonden.

De volgende honderd jaar zweefde de Mendoza door Europa, kwam hier en daar aan de oppervlakte voordat hij definitief in de vergetelheid raakte. Pas in 1831 werd het document gevonden in een opslagruimte in de Bodleian Library. De Codex Mendoza is ingewikkeld gedetailleerd en is opgedeeld in drie secties. De eerste geeft de afstamming van de Azteekse koningen, de tweede geeft alle Mexicaanse steden weer die belasting betaalden aan het Azteekse rijk, en de derde is een beschrijving van het dagelijkse Azteekse leven. De afbeeldingen zijn met de hand beschilderd door Azteekse slaven onder bevel van het Spaanse rijk. Bij elkaar gebracht, geeft de Mendoza ons de grootste blik op het Azteekse rijk, wat vooral belangrijk is omdat de Spanjaarden bijna al het andere dat de Azteken hadden verbrandden.

2. Danslessen voor gevorderden

Danslessen voor gevorderden is een Tsjechische roman geschreven in 1964 door Bohumil Hrabal. Het is een verhaal over een oude man die naar zes vrouwen loopt die midden in een stad liggen te zonnebaden en gewoon begint te praten over dingen die hem in zijn leven zijn overkomen. Het klinkt als een gemiddelde setting voor elk normaal literair werk, behalve één ding: het hele boek is maar één zin lang. En we hebben het niet over een Hemingway-achtige zin “Te koop: babyschoenen, nooit gedragen” – Hrabals boek is 128 pagina’s lang, waardoor het net iets korter is dan The Great Gatsby.

Hrabal stond bekend om het gebruik van lange zinnen in zijn romans, een stijl die hem hielp een gevoel van zowel droefheid als komedie te combineren in één enkele gebeurtenis. Hij wordt beschouwd als een van de grootste Tsjechische auteurs in de geschiedenis, en – één zin of niet – danslessen wordt ‘het beste boek dat je nog nooit hebt gelezen’ genoemd.

1. De Smithfield-decreten

Officieel bekend als de decreten van Gregorius IX, is dit een verzameling canonieke wetten die in de 13e eeuw door paus Gregorius IX werden besteld. Dergelijke collecties waren in die tijd vrij gebruikelijk, maar het bizarre aan deze decretalen zijn de bijbehorende illustraties. De Smithfield decreten zijn gemaakt als een verlicht manuscript, een stijl die illustraties en bloemrijke kalligrafie combineerde met mooie  belettering. Het was een moeizaam en kostbaar proces, omdat elke tekening met de hand moest worden gemaakt. Nogmaals, daar is niets ongewoons aan; veel vroege religieuze teksten deden het. Maar als je de overvloedige illustraties in de Smithfield decreten doorzoekt, begin je een aantal zeer vreemde dingen te vinden. Verspreid over de pagina’s zijn gewelddadige scènes van gigantische konijnen die mensen onthoofden, ganzen die een wolf lynchen, eenhoorns en veel dingen zoals de intrigerende scène die hierboven is afgebeeld, die lijkt te zijn. . . goed, je kunt het zelf zien.